DC Extended Universe’ün, nam-ı diğer DC Sinema Evreni’nin üçüncü filmi karşımızda. Önce süper kahramanları topladık, şimdi süper kötülerden bir ekip topluyoruz. Warner Bros modayı geriden takip ettiğinden “yanlış anlaşılmış kötü adamlar” furyasına geç katıldı. Suicide Squad’ı izlerken ilk yarıda düşündüklerimle, sonrasında gördüklerim arasında dağlar kadar fark vardı. Diğer stüdyoların tarzlarını taklit etmeye çalıştığı sürece Warner Bros ve DC bayat işler çıkaracak, fakat kendi anlatım tarzlarını seyircilere gösterirlerse, bizler de salondan memnun ayrılacağız. Suicide Squad bana bunu gösterdi.

DİKKAT! Yazıda birçok SPOILER var!

Filmin Birbirinden Farklı İki Yüzü

Dediğim gibi; filmin iki yarısının arasında kocaman bir fark var. Karakterlerin tanıtımları sırasında, gereksiz Deadpool ve Guardians of The Galaxy özentiliği vardı. Fragmanlarda, reklamlarda kullandıkları künyeleri beyaz perdede de kullanmışlar. Deadshot, Harley Quinn tanıtımları sırasında bir de gaipten müzik duyuyoruz, şimdi bu on yıl önce yapılsaydı garip gelmezdi ama açıkcası bu teknik yavanlaştı. Guardians of The Galaxy’de bunu bir kasetçalardan duyuyorduk, hikayede bir anlamı vardı fakat Suicide Squad’da “Aaa, millet böyle müzikleri seviyo o zaman her boşluğa koyalım” mentalitesiyle yapılmış gibi. Hatta Midway City’e giderken, Guardians‘ın soundtrack’inde olan bir şarkıyı koymuşlar “Yok artık!” dedim. Warner Bros gibi müzik sektöründe güçlü bir firmanın oraya konulacak başka şarkısı yok muydu? Bence süper kahraman ya da süper suçlu olmanın ilk kuralı kendine has bir müziğe sahip olmaktır.  Batman v Superman’in ardından her karakterin temasını az buçuk hatırlıyordum. Soundtrack’deki şarkılar güzel, eyvallah ama onlar dışında aklımda kalan bir “Suicide Squad Teması” yoktu.

İkinci yarıysa temizdi. Film kendini ciddiye almaya başlayınca (olayların gittikçe büyümesiyle tabii) farklı bir tat almaya başladım. Deadshot’ın Harley Quinn’i vurmama nedeni, Harley’i arkadaş olarak görmesi mi… yoksa sadece Amanda Waller’a pislik yapmak istediğinden miydi? Bara girmeleriyle, orada beraber oturmaları, karakterlerin aslında birbirlerini anlayıp birbirlerine zayıf oldukları konularda şaka yoluyla laf sokmaları “kötü adamların” da günün sonunda insan olduğunu gösteren bir sahneydi. Türünün muadili diğer filmlerde, karakterler bir anda dost oluyorlar, nerede, ne zaman oldu belli değil.

Filmin “kahramanları”

Sonuç olarak Warner Bros’un şirket olarak, yapıma çok fazla müdahale ettiğini hissediyorum. Batman v Superman: Dawn of Justice – Ultimate Edition sonrasında gördüğümüz üzere, adamlar filmlerden bir şeyler atmaya bayılıyor. Bir filmin iki yarısının bu denli farklı olması ancak böyle açıklanabilir bence. DC filmlerini dibine kadar eleştirmek moda olduğundan, yapımcıların da ne yapacaklarını şaşırdıklarını düşünüyorum. Süper kahraman filmleri çerçevesine oturtmak adına yapılan değişiklikler yersiz geliyor. Bırakın DC filmleri de karanlık olsun, Marvel’a yetişmeyin, yavaştan alın işleri.

“Gerçek Kötüler” Nasıldı?

Karakterlerin izleyiciye iyi tanıtıldığını, çizgi romandan filme iyi uyarlandığını söyleyebilirim. Deadshot normalde biraz daha itici bir heriftir, fakat Will Smith’in sempatikliğinden midir, beyaz perdede kendisini sevdim. Harley Quinn ve Joker’in ilişkisinden ayrı bahsedeceğim, fakat ben Margot Robbie’nin rolü kaldıramayacağından adım gibi emindim. “Kafamdaki sesler” sahnesi dışında sırıttığını düşünmüyorum. Biraz donukluğu var, fakat “deli” olan bir karakterin donuk hareket etmesi şaşırtıcı değil, Harley Quinn’in abartılı davranışları aslında içindeki fırtınaları gizliyor. Bunu Joker’i öldü sandığı ve Squad’ı beklediği zaman görüyoruz. Dişiliği, fragmanlarda kullanıldığı gibi kullanılmamış filmde, zaten Harley Quinn’in seksiliğinin vurgulandığı yerlerin hepsini filme gitmeden görmüştük. Zaten son yıllarda çizgi romanlarda da Harley Quinn böyle kullanılıyor, karakterinin dışında gelmedi. Artık 1993 yılında değiliz ve Batman The Animated Series çizgi filmini izlemiyoruz. Filmdeki Harley Quinn, bir çizgi roman okuduğunuzda görebileceğiniz bir karakter, tek fark, daha DC Extended Universe genç olduğundan aslında Joker’le ilişkisinin ne kadar boktan olduğunu görmedik. Mad Love bile sonradan çıktı, unutmamak lazım.