Tam olarak seneyi hatırlayamıyorum ama 90’ların ortalarıydı. Ailemle beraber bir kitapçıya girmiştik. Dikkatimi ilk çeken kitapçının ufak bir köşesini ayırdığı ve üzerinde o aralar televizyonda çizgi filmini izlemeye başladığım kahramanların olduğu kitaplar olmuştu. Hemen kitapçının o tür kitaplar (çizgi romanlar) için ayırdığı ufak köşeye gittim. Çizgi filmden tanıdığım resimler Chris Claremont ve Jim Lee’nin X-Men serisinin kapağında olan Wolverine ve Cyclops’tu. İçini açtım, sayfalarını karıştırdım. Televizyonda çok severek izlediğim X-Men: The Animated Series adlı çizgi filmi elimde tutuyordum.

Uzaylılarla insanoğlunun ilk teması gibi benim de bir çizgi romanla ilk temasım gerçekleşmişti. İlgimi gören annem ısrar etmemi beklemeden hangisini istiyorsan al dedi. Çünkü elimde X-Men olsa da gözüm yan tarafta duran Batman’deydi. Üzerinde Catwoman ve Bane olan Batman çizgi romanı ile X-Men çizgi romanı arasında kalmışken Todd Mcfarlane’nin Spider Man’i ve Doomsday ile dövüşen Superman de yandan bana bakıyordu. Annemin iki tane alabileceğimi söylemesi ile yarı yarıya inen kararsızlığım sonucunda Batman ve çizgi filmini kaçırmadan izlemeye başladığım X-Men galip gelmişti ve ikisini alarak oradan ayrılmıştım.

Böylelikle ilk çizgi romanlarımı almış oldum. İlgisi var mıdır bilmiyorum ama En sevdiğim çizgi romanların hala – açık ara – Batman ve ardından X-Men olmasının bununla bir bağlantısı olabilir. Küçük ısrarlarımın ardından birkaç gün sonra o kitapçıya tekrar gidilip Spider Man ve Superman çizgi romanları da alındı tabii ki.

Bu anlattığım hikaye bir çoğunuza eminim tanıdık gelmiştir. Çünkü Batman, X-Men ve Spider Man çizgi filmleri özellikle 90 kuşağı için çok önemli yere sahiptir. Bizi çizgi romanla tanıştıran yapımlardı bunlar. Daha sonra doğanlar ise genellikle çizgi romana ilgilerini Sony’nin Spider Man’ine, Fox’un X-Men’lerine, Nolan’ın Batman üçlemesine ve Marvel Cinematic Universe’ye borçlular. Filmlerden farkları sanki çizgi roman okuyor gibiydi. Çizgi romanlara ve karakterlere daha sadıklardı. Bu yüzden mükemmel filmleri dahi çıksa bu üç çizgi filmin yeri bende hep ayrı olacak. Son zamanlarda bayılarak izlediğim Legion’un ve yaklaşan Logan filminin gazıyla oturdum ve 5 sezon 76 bölümden oluşan X-Men: The Animated Series’i bitirdim. Yazıda bundan sonra SPOILER olabileceği konusunda şimdiden uyarıyorum.

X-Men Gibi X-Men

İlk bölümünden daha X-Men çizgi romanları içindeymiş hissi veriyor. X-Men’in zaten temelinde bulunan sosyo-politik altyapı, dinsel, sınıfsal farklılıklar, cinsel tercihler, ön yargı vb. gibi ayrıştırıcı unsurlara mutantlar üstünden parmak basması bu çizgi filmde de var. Başlangıcı güçlerini kontrol etmeye çalışan mutant bir kızın (Jubilee) peşine düşülmesi ve kendi gibi “farklı” olan bir topluluğun onu koruması ve kabullenmesi ile yapılıyor.

Legion incelememde de bahsetmiştim, içeriği X-Men olan ne olursa olsun gördüğümüz şey mutantların güç gösterip ortalığı yakıp yıkması olmamalı. Çünkü bunu görebileceğimiz bir sürü çizgi roman, çizgi film, dizi veya film var. Ötekileştirmelerin yanında bir de her zaman olan bir şey; güçlerini kontrol edememe veya etmeyi öğrenme var. Bu da çizgi filmde olan unsurlardan. X-Men: The Animated Series, film veya dizi olması fark etmez bir çizgi filmde de X-Men’in temelini oluşturan konuların güzelce işlenebileceğini gösteriyor.

Hükumetin anti-mutant hareketleri, Mutant Kayıt Yasası, Sentinel programı ve gizli birimleri de bu “farklılık” karşıtı hareketlerin hükumet tarafı olarak çizgi filmde yer alıyor. Hükumetin ve halkın çoğunun mutantlara karşı olması ve X-Men’in buna karşın insanlara zarar vermeme veya gözünü masum insanlara diken mutantlara karşı halkın yanında yer alması yine aynı şekilde işleniyor. Hem mutantları hem de insanları gözetiyorlar ve mutant karşıtı hükumetle insanlara zarar verme niyetinde olan kötüler arasında duruyorlar. İnsanları kurtarırken hükumet tesisine girip mutantların dosyalarını silerek veya Sentinellerin liderini yok ederek mutantların da güvenli bir şekilde yaşamasını sağlama çabalarındalar. Bütün bunları çizgi romanlarında olduğu gibi aktarıyorlar.