Japon Blues/Jazz?

Evet, böyle bir şey var. Bende başta garipsedim, pek içli dışlı olmadığımdandır belki de, fakat söz konusu müzikler olunca, bu animenin gönlümde taht kurması hiç garip değil. Zira, tercih edilen müzikler ağırlıklı olarak Blues ve Jazz’dan oluşuyor fakat çok farklı türde soundtrack de mevcut Bebop’ta. Her bölümde yaşanan olaylar, dahil olan karakterlerle birlikte, o bölümdeki müzik türü de çeşitlilik gösteriyor Bebop’ta. Örneğin; Heavy Metal Queen adlı bölümde, adına yakışır şekilde Heavy Metal çalarken, Mushroom Samba bölümünde çalınanlar çok başka.

Bu gözyaşları boşa değil…

Ha bu arada, Bebop’ın çeşitli bölümlerinin isimlerinin bazı parçaların isimlerinden esinlenerek konulduğunu söylemem gerek. Bohemian Rhapsody, Sympathy for the Devil ve yukarıda * vererek belirttiğim Knockin’ on Heaven’s Door. Eh tabi bir de, kendi ana soundtrack’i olan “the Real Folk Blues”

Bu arada, animenin müziklerini Seatbelts grubu ile birlikte Yoko Kanno üstleniyor. Kendisinin seslendirdiği “Don’t Bother None” favorilerim arasında diyebilirim. Ayrıca söylemeden geçemeyeceğim, güzel bir sabaha uyandıysanız eğer, yataktan çıkıp kahvenizi hazırlarken, Seatbelts’ten “Spookey Dookey” ile güne başlamanızı tavsiye ederim.

So Long, Adieu…

Anlatmak istediğim tonlarca şey olmasına rağmen, bana göre yüzeysel ama sıradan bir tanıtımdan farklı şekilde anlatmaya çalıştığım Bebop’a dair konuşulacak çok şey var. Yine de, bütün bunları buraya yazmak yerine, sizleri Bebop’ı izlemek adına heveslendirmek istedim daha çok. Bebop’ı iyi ya da kötü yanlarıyla incelemeyi isterdim fakat ben kendi adıma kötü bir yan göremedim. Muhtemelen göremeyeceğim de…

Anime sevenlerin Bebop’ı izlediğine zaten eminim. Anime’ye bakış açınız benim gibiyse, Bebop’ı anime olarak değil, çok başka bir şey olarak değerlendirip vaktinizi ayırın derim. Eminim ki, sizler de izleyip bitirdiğinizde tek sezonluk bir anime olduğu için isyan edeceksiniz.

O halde kapanışı yapayım; “See you space cowboy…”