OST

Klasik müzik animesinin tabi ki de OST’si saf olarak klasik müziklerden oluşmalıydı. Animeyi izlemeden de, izledikten çok sonra bile keyifle dinlenebilecek bir klasik müzik albümü olmuş. Klasik müzik olmayan hiçbir parçaya yer verilmemiş olması da ayrı güzel. Diğer parçalar elbette ep vb. versiyonlarla çıkmıştır ama onlara değinme ihtiyacı hissetmiyorum hiç. Bir de kendisi 2015 yılında Japonya’da en çok satılan klasik müzik albümü oldu.

Diğer Notlar (DİKKAT! SPOILER VAR!)

Bu kısma ne isim vereceğim konusunda biraz kararsızdım. Zira anime hakkında bilmeniz gerektiğine inandığım iki şey var. Şimdi izninizle onlara değineceğim. Tabi biraz spoiler vererek.

İlki manga ve anime farkı kısmından bir tane. Tsubaki ile Kousei’nin sahilde yürüyüp ay ile alakalı bir pop şarkısı söyledikleri bir sahne var. Size o sahnenin manga versiyonunda söylenen şarkının mırıldanma şeklinde Moonlight Sonata First Movement olduğunu söylesem. Evet anime’yi yapanlara en çok sövdüğüm nokta buydu. Kullanmama sebebi hakkında teorilerim olsa da mantıklı gelmiyor hiç biri. Siz o sahneyi Moon light Sonata ile bilin mangada olduğu gibi.

İkincisi biraz daha karmaşık bir referans. Konumuz Ravel ve efsanevi eseri Pavane Pour Une Infante Defunte. Anime’de Kousei’nin “Senin için Ravel çalmayacağım.”, “Ravel duymak istemiyorum.” vb. triplere girmesinin sebebi bu şarkı. Daha doğrusu bu şarkının geçtiği bir eser. Spoiler’ı göz önüne alarak okuyanlar için yine de daha fazla değinmeyeceğim ama şarkının ingilizce çevirisinin Pavane For A Dead Princess olduğunu söylemem yeterli olacaktır.

Son Yorum

Biliyorum. Yeterince iyi değil bu inceleme ve olamaz da. Biliyorum. Bu tatta çok fazla anime var. Müzikle olmasa bile benzer konuları işleyen animeler. Peki bu animeyi özel yapan neydi? Son noktada sanırım bunu anlamaya başladım. Anime sadece OST’siyle değil, her şeyiyle akıp giden bir klasik müzik gibi. Dinginliği, yükselişleri, alçalışları… Herşeyiyle. Kendi yılının en iyisi olmasa da en özel iki animeden bir tanesi (diğeri de Mushishi’nin ikinci sezonu). Yıllar geçtikten sonra bir resimle veya bir müziğiyle bile hem tatlı hem de buruk bir gülümsemeye sebebiyet olabilecek bir yapım.  Kelimelerimin sonuna geldiğimde sizleri yukarıdaki iki güzel şarkı ile baş başa bırakmak istiyorum.

“Yeniden bahar geldi…” – Kousei Arima