Let’s Go, Ghost Busters!

Jake Kong Jr. ile (Pat Fraley) , Eddie Spencer Jr. (Peter Cullen) babalarının mesleğini ve gorili devralarak kendi Hayalet Avcıları işini kurmuşlardı. İkisinin de rengarenk günlük giyim tarzları 1930’ları andırıyordu. İş üniformaları ise Ghostbusters’ın giydiği gibi ordu kıyafetinden çok, Safari kıyafetlerine benziyordu. Jake ekibin lideri ve yakışıklısıydı, az çapkın da değildi hani. Karakterin görünüşünün esin kaynağı, ilk Time Machine filmindeki Rod Taylor’du. Buradan görebilirsiniz, bence epey benziyor. İlk diziyi izlemediğim için tam bilmiyorum, ama okuduğum kadarıyla karakterde çeyrek İsveçlilik de mevcut. Düzgün fiziğinin hakkını veren Jake, sık sık zaman yolculuğu yaparak gelecekten yardıma gelen güzel Futura ile kızıl saçlı televizyon muhabiri Jessica Wray (bu soyadı da King Kong filmine gönderme, orada başı derde giren bir gazetecinin adı)  ile sık sık flörtleşirdi.

Şişman ve sakar Eddie’nin ise o taraklarda bezi yoktu. Tracy’nin yanı sıra, ilginç yancı karakterler vardı; pembe yarasa Belfry, kurukafa şeklindeki konuşan telefon Ansabone, yine konuşan televizyon Skelevision. Hayalet Avcıları, bir iş geldiği zaman üstlerini babaları gibi asansörlü dev bir gardropta değiştiriyorlardı, ama bu kez gardrobun ismi vardı; Skelevator. Tabii her bölümde bir veya iki defa stock footage, yani sürekli tekrarlanan kostüm değiştirme görüntüleri de -Filmation’un imzası gibidir-  olurdu. Animasyonun logosu olan konuşan araba Ghost Buggy de, yine ilk şovdan beri vardı.

Demin zaman ve boyut yolculuğu dedim ya? Bu dizi de istisna değildi, kahramanlarımızın savaşacağı düşmanlar beşinci boyuttan gelirdi. İşte bu noktada, Filmation’un klasik karakter çeşitliliği devreye girdi. Karakter tasarımları biraz Hanna Barbera’nın Scooby Doo’sunu anımsatıyordu ama sevdiğimiz Filmation stili de korunmuştu. Üstelik, evlere şenlik bir kötü karakter yaratılmıştı : Prime Evil, yani Türkçe çevirisiyle Başkötü! Çaldığı o muazzam orgu hatırlamayan var mı? Hem, bilin bakalım seslendiren kimdi? Sıkı durun, Alan Oppenheimer, yani İskeletor! Daha ilgincini de söyleyeyim, Oppenheimer, bu çizgi filmde Prime Evil ile sık sık yolu kesişen Merlin’i de seslendiriyordu. Evet, hani şu Kral Arthur’un baş büyücüsü olan. Oppenheimer’in başarısı Hal Foster’ın dikkatini çekecek ve yapımcısı olduğu 1991 yapımı The Legend of Prince Valiant’ta Merlin’i yeniden seslendirmesini isteyecekti. Kahramanlarımıza yardım eden falcı Madame Why da, She-ra’daki Madame Razz’ı anımsatıyordu.

Peki ya Goril Tracy? Lou Scheimer’ın ta kendisi! Evet evet, bütün o sesler yapımcımıza ait. Ne diyeyim, adamlar eğlenmiş.

Karakterlerin isimleri, yine Filmation tarzına uygun olarak yeteneklerinden geliyordu; büyücü Apparitia, Addams Family’deki Morticia’yı andıran Mysteria gibi karakterlerin sesleri ise, He-man’deki Teela ve Evil-Lyn’den tanıdığımız Linda Gary’den başkasına ait değil. Mızraklı Sir Trance-A-Lot, İngiliz aksanlı Safari avcısı Haunter, korsan Kaptan Long John Scarechrome gibi göndermeli, ilginç karakterler de mevcuttu.

Peki Ya Oyuncaklar?

Öyle ya, işin asıl boyutu oydu. Çocuklar çizgi filmi izleyecek, beğenecek, sonra da oyuncaklarını satın alacak. Sanırım Filmation animasyonunun oyuncaklarını üreten Schaper Toys ile Kenner arasındaki rekabeti söylememe gerek yok? Bildiğim kadarıyla Schaper Türkiye’ye asla gelmedi, geldiyse de ben bilmiyorum. Ben de size burada bir galeri hazırladım ki, kahrınızdan ölün. Bir şey değil!

Sonuç Olarak…

Filmation yapımı animasyon, 1986’nın Eylül- Aralık ayları arasında yayınlandı. 84 yapımı filmin devamı niteliğindeki The Real Ghost Busters ise çok daha uzun sürdü, yine 86’nın Eylül ayından 1991’e kadar. Tabii ki arkasında hem bütçe, hem de Marvel Comics bünyesinde yayınlanan çizgi romanlarının da etkisi vardı. Ben, açıkçası Filmation’un çizgi filmini daha çok severdim. Peki siz Hayalet Avcıları’nızı nasıl tercih ediyordunuz? Gorilli mi, gorilsiz mi?

Not: 1954 yapımı Columbia Pictures imzalı bir versiyonun videosunu görebilirsiniz, hoax, inanmayın.