Bir Indie Oyun Hikayesi – Macrotis
Yıl 2005 ben anlata anlata bitiremediğim Ankara’dan yeni gelmişim. O zamanlar Kartal semtinin biraz daha üst tarafı olan Uğur Mumcu mahallesinde oturuyorum hiç arkadaşım yok. Ama ilk okulu eskiden yine o mahallede okuduğum için çocukluk arkadaşlarım var, fakat izlerini bulamamışım. Sonra bir gün çok eski arkadaşım olan Özgün ile karşılaştım, Özgün Yiğit. O da bana üniversite okuyan arkadaşları olduğunu ve onlarla birlikte RYO oynadığını söyledi. Yazılarımı okuyanlar bilir içimde o zamanlar gizli geeklik var ama ben farkında değilim durumun, efendim Yüzüklerin Efendisi akıyor defalarca izlemişim kendi kendime fantastik öyküler yazıyorum, Conan’ı yine çok kere izlemişim PS1’de öldürmediğim oyun yok filan Özgün birden RYO deyince ELLEH! dedim.
Sonra biz bu “üniversiteden” arkadaşlar ile çok yakın bir arkadaş grubu olduk. Gel zaman git zaman biz bu RYO işinin hastası haline geldik, e tabi o zamanlar herkes işsiz yapacak başka bir şey yok dile kolay 12 yıl öncesi. O zamanlar sevdiğim ama şimdi görsem selam vermeyeceğim kaypaklıkta bir karaktere sahip arkadaşımız bizi ITICON diye bir şeye davet etti, okulunun “şeyi” imiş. O ne ola ki dedik kendisi RYO toplaşması dedi, kısa kesiyorum biz o gün ilk Convention’ımıza gitmiş olduk.
İşte Nergis (Fevzi Özgür Nergis) ile tanışmamız taaaaa! o zamanlara dayanır “o ITICON” uzun seneler sürecek arkadaşlıkların başlamasına neden oldu benim için. Şimdilerde sevgili Nergis bir oyun yapıyor yine benim tanıdığım ortak arkadaşlarımız ile. Bu yazıda size Macrotis’i anlatmaya çalışacağım.
A Mothers Journey!
Özgür Nergis yukarıda bahsettiğim Convention’lar ile tanış olduğu ve zamanla iyi arkadaşlıklara dönüşen iki arkadaşı ile Ekim 2016’da Proud Dinosaurs’u kuruyor, Berk Karabulut ve Çağan Yanılmaz. İkisini de tanırım ikisi ile de sohbetim az olsa da vardır ama Koç Üniversitesinin Kunvention zamanında çok hoş sohbetlerimiz vardı. Proud Dinosaurs’un kurulum hikayesini Özgür ağzından direkt olarak aktarmak isterim size;
“Ekim 2016 da 6 kişi Proud Dinosaurs ekibi olarak kurulduk. Şirketin kurulacağı Ağustos sonu – Eylül başı gibi belli olmuştu biz de o andan itibaren nasıl bir oyun yapabiliriz neler yapmak istiyoruz üzerinde düşünmeye başladık ancak Aralık 2016 da ekibe programmer arkadaşın da katılmasıyla Macrotis üzerinde tam anlamıyla çalışmaya başladık. Zamanla şirketimiz büyüdü ve mayıs başından itibaren 10 kişi olduk. Tam zamanlı olarak ve mayışlı çalışıyoruz soranlar oluyor bazen onu da belirtiyim. Baya oyun stüdyosuyuz, şirketiz yani…”
“Macrotis, A Mothers Journey, sele kapılıp çocuklarından ayrı düşmüş bir annenin hikayesini anlatıyor. Oyunu 2,5D puzzle-platformer olarak geliştiriyoruz. Oyun motoru olarak Unity kullanıyoruz. 2017 sonu, ya da 2018 başı gibi oyunu çıkartmak istiyoruz, kısmet… Oyunda puzzle kısımlarımız daha ağırlıklı olacak. Platformer öğelerinden elimizden geldiğince kaçınıyoruz ama tabi insanları puzzle’lara boğmamak için arada ufak platformer kısımlarımız da mevcut. Oynanış süresi olarak 3 – 4 saat hedefliyoruz ancak daha geliştirme süremizin başlarındayız hedeflenen zamanda değişiklikler olabilir.”
“Tamamen Türk bir ekibiz. Aramızda daha önce oyun projelerinde yer almış ya da oyunu çıkmış olan arkadaşlarımız da var ancak ekip olarak geliştirdiğimiz ilk oyun. Oyun şu anda pre-alfa durumunda o yüzden oyun mekanikleri hakkında çok net bilgi veremiyorum. Su hariç görsellerdeki her şey bize ait. Neredeyse hiç asset kullanmıyoruz.”