Video Oyunu Türleri: Side Scrolling Beat ‘Em Up
Teenage Mutant Ninja Turtles (1989)
Beat ’em up’ların böylesine popüler olduğu bir dönemde pastadan payını almak için büyük isimlerin sahneye çıkması gecikmedi. Aralarından bu listeye girmeyi hak eden bir oyun var ki, bahsetmezsem olmaz! Konami’nin 1989 Ekim ayında piyasaya sürdüğü Teenage Mutant Ninja Turtles.
Oyunumuz 1987 çıkışlı çizgi serinin tarzını aynen yansıtan çok eğlenceli bir yapım olarak karşımıza çıkar. Dövüş mekanikleri dönemin standartlarını tutturmuştur. Dört karakter birbirinden görsel olarak da stil olarak da çok farklıdır. Michaelangelo ve Raphael kısa menzilde hızlı saldırılar yaparken Donatellonun menzili biraz daha uzun ve hantaldır. Leonardo ise menzil ve hız konusunda dengelidir.
Oyunun bu listeye girmesindeki en büyük sebep dört oyuncunun aynı anda oynayabilmesinden başka bir şey değildir. Düşünün; dört arkadaş arcade makinesinin başında birer kaplumbağayı yönetebiliyordunuz.
Final Fight (1989)
Golden Axe’in birkaç ay sonrasında piyasaya sürülen Capcom imzalı Final Fight, hem ticari başarısı hem de beat ’em up türüne getirdiği yeniliklerle gelmiş geçmiş en iyi beat ’em up olarak gösterilmektedir.
Projeye aslında 1987’de piyasada sürülen Street Fighter’ın devamı olması niyetiyle Street Fighter ’89 adıyla başlanmıştır. Ancak o dönemler hızlı değişen sektöre ayak uydurmak gerekmektedir. Bu yüzden Double Dragon serisinin başarısı göz önüne alınır ve oyunun türü değiştirilerek oyunun “fighting” yerine beat ’em up olmasına karar verilir. Bu arada yeri gelmişken dikkat çekeyim; sizlere burada uzun uzadıya anlattığım hikayelerin 1984’te başladığına ve Final Fight’ın 1987 yapımı Double Dragon’un başarısını tekrarlamaya çalışan 1989 yapımı bir oyun olduğuna dikkat çekerim. Yani burada kısacık sürelerde hızlı hamleler yaparak baş döndürücü hızla rekabet eden bir sektörden bahsediyoruz.
Devam edelim: Oyunun ismi artık Street Fighter ile ilgisi kalmadığından Final Fight olarak değiştirilmiştir. En azından oyunu geliştiren ekibin kendilerinden Street Fighter için bir devam oyunu isteyen satış departmanına uydurdukları bahane budur. Oysa ki asıl sebep ekibin neredeyse tamamının 1984 yapımı Streets of Fire adlı filmin fanı olmasıdır. Dolayısıyla Final Fight, benzer konusu ve şehir atmosferiyle Streets of Fire’dan çok fazla esinlenmiştir. Oyundaki Cody adlı karakter filmin baş karakteri Tom Cody’den esinlenilerek tasarlanmıştır:
Kahraman Şehre Geri Döndü! – Streets of FireBunun yanında büyük bölümü rock ve metal fanı olan geliştiriciler düşmanların isimlerini de bu kültürü yansıtacak şekilde seçmiştir (Axl, Slash, Abigail, Roxy, Poison vb. Tek tek yazdırmayın şimdi bana).
Hikaye ise yine bir kadını kurtarma üstüne kuruludur. Metro City’nin tavan yapmış suç oranını belediye başkanlığı yaptığı dönemde en düşük seviyeye indiren emekli güreşçi Mike Haggar’ın kızı Jessica, Mad Gear Çetesi tarafından kaçırılır. Haggar çetenin talep ettiği belediye bütçesinden ödenecek fidyeyi reddeder. Yanına Jessica’nın erkek arkadaşı Cody ve Cody’nin yakın arkadaşı Guy’ı alarak çeteyi eşek sudan gelene kadar pataklayarak hem Jessica’yı hem de şehri kurtarmaya karar verir.
Tıpkı Golden Axe gibi Final Fight da kahraman olarak aynı karakterlerin farklı renklerini değil, görünüşü ve dövüş stili birbirinden tamamen farklı 3 karakter sunmuştur. Dahası bu karakterlerin ekranda kapladığı alan, türdeşlerinin neredeyse üç katıdır. Bu da oyunculara hayli detaylı bir görüntü sunmuştur. Mike Haggar (ismi yüzünden ülkemizde oyunun ismi “Haggar” olarak anılmaktaydı) daha yavaş ama güçlü, Guy hızlı ama zayıf, Cody ise ikisinin arasındaydı. Şöyle ki; Haggar 3, Cody 4, Guy ise 5 hamlede rakipleri yere serebiliyordu. Ancak bu darbeleri saydırma süreleri toplamda aynıydı. Yani Haggar 3 kere vurana kadar Guy 5 vuruyordu. Karakterlerin dövüş mekanikleri Double Dragon ekolündeki 2 farklı saldırı tuşu + zıplama formundan çıkarılarak tek saldırı ve zıplama formuna sokulmuştu.
Oyunda getirilen bir diğer yenilik de iki tuşa aynı anda basılınca karakterlerin bloklanamayan ve engellenemeyen özel birer saldırı gerçekleştirmeleridir. Bu saldırı bir miktar “can” harcamaktadır ama özellikle karakterin etrafı sarıldığında kesin ölümlerden kurtulmak için bir nevi panik butonu görevi görmektedir. Son olarak, tıpkı Double Dragon ekolündeki gibi yakaladığı düşmana diz saydırarak fırlatma özelliği tüm karakterlerde vardır. Hatta fırlatılan düşmanın Double Dragon’un aksine bir kütlesi vardır ve diğer düşmanlara zarar verebilmektedir. Haggar, diğer iki karakterden farklı olarak yakaladığı düşmana bir güreş hareketi olan “pile driver” (rakibi baş aşağı çevirerek kafasını bacakların arasına sıkıştırmak ve tüm ağırlığıyla yere oturmak) yapabilmektedir.
Final Fight’ın tarihe geçen bir diğer özelliği de ilk defa SNES’e (Super Nintendo Entertainment System) port edilirken sansürlenen oyun olmasıdır. Poison ve Roxy adlı yarı çıplak gezen transseksüel düşmanlar erkeğe çevrilmiş, Damnd ve Sodom, isimli boss’ların isimleri Thrasher ve Katana’ya çevrilmiş, otomobil parçalama bölümünden sonra “Oh my God!” diyen karakterin sözleri “Oh my car!” olarak değiştirilmiş, alkol şişeleri oyundan kaldırılmış, hatta bazı çok koyu deri renkli karakterlerin renkleri açılmıştır (Oha ama!).
Final Fight’ı yapan ekibin bir sonraki projesi Street Fighter II olmuştur. Ondan da yakın gelecekte kaleme alacağım “Video Oyunu Türleri: Fighting” adlı yazımda bahsedeceğim. Final Fight’ın birkaç devam oyunu yapılmış olsa o dönemlerde beat ’em up türü kendini tükettiği için pek ünlü olamamışlardır. Final Fight karakterleri yıllardır Capcom’un başta Street Fighter serileri olmak üzere pek çok oyununa konuk olmaktadır.
Alien Storm (1990)
Altered Beast ve Golden Axe sonrasında Sega’nın Makato Uchida’sı bu kez de uzaylı istilası temasını kullanmak ister ve Alien Storm’a imza atar.
İşleri uzaylı kıçı tekmelemek olan Alien Busters adlı ekip, Karen adlı çıtı pıtı bir hanım, Garth adlı karizma bir adam ve Scooter adlı bir robottan oluşmaktadır. Oyun 3 kişilik oynanabilmektedir ve her karakterin dövüş stili birbirinden farklıdır. Ayrıca tıpkı Golden Axe’teki gibi tüm ekrandaki uzaylıların canına ot tıkayan süper güçleri de vardır.
Oyunda uzaylılar şekil değiştirebildiği için panik içinde kaçan halktan birinin ya da çöp tenekeleri, posta kutuları ya da içecek otomatları gibi objelerin birden uzaylıya dönüşüp oyuncunun üstüne yürümesi oyunda sıkça karşılaşılan olaylardır. Ancak bunların hiçbiri Alien Storm’u bu listeye girecek kadar farklı kılmaz.
Alien Storm’da karakterler bölüm sonlarında karakterler süpermarket, oto galeri ya da benzeri kapalı bir mekana girer ve burada atış poligonu türü bir oyun mekaniğiyle içeride rehin kalan insanları kurtarırlar. Bunun dışında bir de koşma bölümleri vardır. Karakterler kaçan bir uzaylının peşine takılıp çılgıncasına koşarak önlerine çıkan uzaylıları vurur ve oyun içinde tadımlık da olsa bir tür shoot’n run deneyimi sunar.
Michael Jackson’s Moonwalker (1990)
Michael Jackson 1987 yılında yayınladığı Bad adlı albüm ve hemen ertesi yıl başrolünü üstlendiği, adeta 93 dakikalık bir video klip olan Moonwalker adlı filmden sonra kariyerinin doruğundaydı. O zamanlar arcade salonlarında beat ’em up’lar da en iyi dönemlerini yaşadığı için 1990 yılında Moonwalker adlı bir beat ’em up yapılmasından daha mantıklı bir şey daha olamazdı.
Oyunun konusu üç aşağı beş yukarı filmle aynıdır. Michael, Mr Big adlı çocukları uyuşturucu bağımlısı yapmaya çalışan kötü adamla savaşmaktadır.
Oyun dönemin beat ’em up’larında görmeye pek alışık olmadığınız türden bir izometrik arkaplan kullanmaktadır. Elinden şualar saçarak kötü adamlarla savaşan üç adet (beyaz, kırmızı ve siyah) Michael da oyuncu tarafından yönetilmektedir. Oyunun kontrolleri son derece basittir; karakterleri izometrik 8 yöne doğru joystick ile yönlendirerek tek bir tuş ile düşmanları alt etmek, çok sıkışınca da dans etmek! Evet, Golden Axe’te olduğu gibi ekrandaki tüm düşmanlara hasar veren bir süper güç bulunur, bu da dans etmektir. Michael(lar) çocukları kurtararak bölümleri bitirir, maymunları toplayarak da tıpkı fimdeki gibi şık bir robota dönüşür ve farklı türden ateş açmaya başlar.
Oyunda Michael Jackson parçalarından derlenen müziklerin çalıyor olması da ayrı bir güzellik.
Benzer Yazılar
