Convergence: DC Comics Evreninde Bu Sefer Neler Oluyor?
Karışık İşler
Jeff King ve Scott Lobdell, özellikle konunun karmaşıklığını göz önünde bulundurursak oldukça iyi iş çıkarmışlar. Malum, Convergence aslında bütün DC tarihinden bütün kahramanların bir araya geldiği potansiyel olarak çorba olabilecek bir macera. Ancak King zekice bir hareketle odağı her zaman bir grup kahraman üzerinde tutuyor. Diğer kahramanlara neler olduğunu sair yazarlar kırkı aşkın ayrı dergide anlatıyor isterseniz ama bunların hiçbiri ana hikayeyi anlamanız için gerekli değil. Burada yıldız, dünyalarından olmuş Earth 2 kahramanları.
Bir başka dikkat çekici hareket ise ana evren kahramanlarını işe karıştırmayıp, olayların teğetinde tutmak. Tamam, Future’s End sonrasında geleceğe gidip Batman Beyond’a dönüşen Red Robin yaptıkları ciddi bir değişiklik olacak, ama bu olay da zaten Convergence sırasında olmuyor. Convergence’in ana evrene etkisi sembolik.
Converge’in sayfalarına baktığınızda projede normalden çok daha fazla sayıda çizerin çalışmış olduğunu fark edeceksiniz. Stephen Segovia, Carlo Pagulayan, Eduardo Pansica, Ethan Van Sciver, Jason Paz, Scott Hanna, Trevor Scott bunlardan bazıları. Hikaye boyunca karşımıza çıkan kahramanlar DC Comics’in farklı yıllarından geldiği için her kahraman açısından o dönemin görsel tarzı muhafaza edilmeye çalışılmış ve oldukça da başarılı olunmuş. Bu tarz stil çakışmaları yanlış yapılırsa çok emanet durabiliyor. Neyse ki Convergence buna bir örnek değil.
Sıfırlamamak
Hikayenin sonunda DC gerçekliğinde henüz tam etkisinin ne olacağını kestiremediğimiz iki büyük değişiklik oluyor. “Crisis on Infinite Earths”den beridir kaybolduğunu tahmin ettiğimiz tüm evrenlerin hala bir yerlerde var olduğunu belirlemiş oluyoruz her şeyden önce. Bu, hikayenin makro sonucu… Mikro olarak ise New 52’nin en güzel dergilerinden biri olan Earth 2’yi bir nevi sıfırlamış oluyoruz. Ancak ana DC evreni tahmin ettiğimizin aksine bir daha sıfırlanmıyor. New 52 devamlılığı geçerliliğini hala koruyor.
İşin özünde Convergence tüm kalabalık crossover’lar gibi dağ sözü verip fare doğuran, bir sürü kahramanı bir araya sıkıştırmak adına anlamlı bir hikayeyi göz ardı eden bir sıfırlama aktivitesi. Benzeri tüm maceralar için de bunu söyleyebiliriz. Ancak Jeff King eldeki şartlar altında yapabileceğinin en iyisini yapmış ve başarılı da olmuş. Çekirdek hikayenin ölçeğini kısıtlı tutarak odağımızı ve ilgilimizi kaybetmememizi sağlamak iyi bir fikir olmuş.
Yine de Convergence’den alacağınız keyif ister istemez DC Comics tarihi hakkındaki bilginize bağlı. Şaşırtıcı, ama somut etkisi henüz tam belli olmamış bir macera okuyacaksınız.
Her Şey Daha İyi Olacak
Asıl etki belli ki manevi. Jim Lee ve Geoff Johns, Convergence’in yeni bir başlangıç olacağını aylardır söylüyorlardı. Tüm kahramanların gözü önünde bizden özür diliyor DC Comics. Hatta bir yerde “Bazen ancak sonuna geldiğimizde hatalarımızı görürürüz” diyor Telos, World’s End ve Future’s End’e de atıf yaparak. Birkaç sayfa sonra ana evrenin Superman’i ilave ediyor “Umarım bundan sonra her şey daha iyi olur…”
Benzer Yazılar
