“Neden ben?” diye düşünmeden edemiyorum… Eskiden tanıdığım biri vardı; köylüsüne lotodan büyük ikramiye çıkmış. Utanarak itiraf etmişti; ömrü boyunca neden kendisine değil de aynı sokakta oturduğu arkadaşına çıktı ikramiye diye içi içini yemiş. Şimdi ben de, çukuru ilk ben bulduğum halde neden Ersin girdi, o macerayı yaşarken bana deli hastanesinde yatmak düştü diye düşünmeden duramıyorum. Çukuru ilk gördüğümde biraz daha cesur olabilseydim her şey çok farklı gelişir miydi?