Çukur – Sayfa 33 ve 34

Ersin’i bulamadım. Zaten bulsam şaşardım. Ne kadar süre geçti bilmiyorum; labirentte zaman gerçekten de farklı çalışıyordu. Kaybolmuşluk hissi çıldırtıcı olsa da neyse ki fiziksel olarak bir rahatsızlık duymuyordum; ne açlık ne yorgunluk. Duvarlardaki semboller her ne kadar tanıdık gelse de şifrelerini çözmeyi başaramıyordum bir türlü.

Birkaç kere tesadüfen bulduğum çeşitli kapılardan ışınlanarak çıktım ama gittiğim yerler kâbus gibiydi, hemen labirente dönmek zorunda kaldım. Sonunda bu kabileyi buldum. Adamlar fantastik romanlardan fırlamış gibi yabancı ama her nasılsa aynı dili konuşarak anlaşabiliyoruz.

cukur33cukur34

Bu sayfa, "Çukur Webcomic" adlı webcomic serisinin bir parçasıdır.

Yorumlar