Deadpool…

Bu söz ne kadar çok şey ifade ediyor öyle değil mi sevgili okur? “Evet” diyenleri şöyle alalım. Ne ifade ediyor arkadaşım? Haaaaa? Abartmayın lütfen. Eğer ki biri bana Deadpool’u özetle deseydi (niye desin ki, ben de bilemedim) şöyle derdim:

“Bir zamanlar eğlenceli olan, sonradan kapitalizmin pis, yağlı ve şişko parmaklarını (Neil Gaiman – Amerikan Tanrılarına selam) üzerine bulaştırdığında kendinden çok şey kaybeden bir çizgi roman kahramanıdır.”

Kendimi yakın döneme kadar Deadpool hayranı olarak sayardım. Öyle ki; internet üzerinden, amatörce çizgi roman çeviren sitelerden birinde Deadpool’u ilk defa Türkçeye çeviren kişi ben olmuştum. Yaaaa ne sandınız olm? İngilizce felan var, bildiğiniz gibi değil. Her neyse, Skrull Savaşı sırasında en kritik bilgiyi çalan ve sonrasında Norman Osborn dönemini istemsizce de Deadpool’un başlatmasına neden olan bu serinin ilk birkaç sayısı, Türk okuyucusunun tanışması için iyi gibi gelmişti. Herhalde öyle de oldu ki, yavaş yavaş Deadpool’a ait yeni seriler Türkçeye kazandırılmaya başlandı. Tabi bana, yayınevinin pazarlama departmanından “Arkadaş sağ ol Türkiye’ye karakteri tanıttın, biz şimdi senin sayende Miami’de tatil yapıyoruz, gel sen de hafta sonu takıl masraflar bizden” diye mail geldi mi derseniz, halen bekliyorum. Tamam Miami olmasın, Çeşme de olurdu be!

Şaka bir yana (Çeşme bana yakın hadi be abim, güzel abim atlar gelirim iki dakikada), yayınevlerinin Deadpool’a el atması harika bir şey. Zira Marvel ve DC içinde yeni soluklara ihtiyaç var. Çıkan sayısız Batman ve Spiderman cildi arasında, alışagelmişin dışında bir şeyler görmek rahatlatıcı. Bunun dışında, ana akım çizgi romanlarda kahraman kötü adama karşı konseptinin dışına çıkan seriler ve karakterler, yeni çizgi roman okurları kazanmak için oldukça verimli bir yol.

Bu şekilde bakarsanız, “Deadpool Marvel Evreni’ni Öldürüyor” mükemmel bir çizgi roman. Çizgi romanları “Abi işte Arrow – Flash iyi, Avengers süperdi, haa Hulk’la ne biçim dövüştüler demi” diyen, bu işlere yeni bulaşmaya başlayanlar ya da “Bana Tony Stark anahtarlığı yollamazsanız sizi şaibeli ilan ederim” diyen küçük kardeşlerimiz için (Heh, evet hepimiz okuduk yazdıklarını delikanlı) keyifli olacaktır.

Ancak üstteki paragraftan şu anlam çıkmasın, “Deadpool Marvel Evreni’ni Öldürüyor” sadece yeni başlayanlar için değildir, açıkça söylemeliyim ki, her yaştan ve her tür çizgi roman alışkanlığı olan için oldukça keyifli bir kitap. Tek sorunu, Deadpool’u uzun süredir takip edenler için çoktan kaybetmiş olduğu özgünlüğü, rahatsız edecek seviyede zorlayarak klişe hale getirmiş olması. Karışık mı geldi? Açıklayayım:

Deadpool, Marvel’da bir parodi, bir espri olarak ortaya çıkmıştı. Fazla detay vermeme gerek yok, özetle DC karakteri Deathstroke’un bir parodisinden fazlası değildir. Fakat “kendimizi eğlendirek olm” diye ortaya çıkan ve kurgulanan karakter, köyün delisi gibi epeyce bir süre yazarların hayal gücüne bırakılmıştı. Böyle olunca, Deadpool’un ortaya çıktığı yerlerde müthiş bir zeka, bazen kalın bazen de çok ince espriler görülüyordu.