Item Atsana Baba, Yeşil İstemem Ama Mor Olsun

Nihayet Iron Man yaptığı silahlarla gelir. Örümcek Adama pençe gibi bir zımbırtı, Black Widow’a iki tane kısa kılıç, Captain Marvel’a büyük balta, Hawkeye’a yay ve ok (eh), She Hulk’a büyük kılıç, Dr. Strange’e asa (niye ki?) Wolverine’e de alevli pençe (kendi pençeleri var zaten?), Captain America’ya da babayı verir. Kalkan var zannediyor ya o yüzden ona birşey getirmemiş. Te allaam…

Ha bir de Iron Fist’e zincirli ancak ne olduğuna dair hiç bir fikrimin olmadığı süper saçma bir silah verir. Resimden bakarsınız, adını bilen varsa yazsın bana komple sallamasyon gibi geldi. Bence yazar ekibinde şöyle bir diyalog dönmüş olabilir :

A-“Abi büyülü silahlar tasarlayacağız”
B-“Eee yapın işte bir şeyler”
A-“Şimdi Örümcek Adam’a pençe bile verdik, başka bir şey gelmedi aklımıza”
B-“Tamam sorun ne?”
A-“Iron Fist’e bir şey bulamadık, yumruğu zaten yeterince güçlü, ona silah vermesek olmaz mı?”
B-“Olur mu canım öyle şey, bence siz zincirin ucuna tuğla gibi bir şey takın, ucunda da bıçak olsun”
A-“Hmmmm harika fikirmiş hemen yapalım”

Şimdi Captain America’ya babayı verir demiştim ya. Eh kalkan da kırıldı, adam düdük gibi ortada kaldı diğerleri süslenmiş felan. Shotgun ile ne yapacak? O sırada konunun çözümü bulunur. Serpent’le savaşan Thor, Mjolnir’i düşürür. Esasında ihtiyacı da yoktur, elinde Odin’in kılıcı vardır. Mjolnir de sen kalk git Captain America’nın önüne düş!!! Adam da napsın haydi bileğe kuvvet diyerek Thor’un büyülü çekici Mjolnir’i havaya kaldırıp “Avengers Toplanın”ı yapıştırır. Yeyyt! (Konu ilgisini çekenleri Thor’un Çekicini Kimler Taşıyabilir yazımıza alalım)

Bu arada She Hulk’un vahşi kılıcına merhaba deyin, özür dilerim kaltak dev dili konuşamıyorum gibi süper diyaloglar satır aralarında devam eder. Bir noktada Thor ile Serpent birbirlerini öldürür. Odin ve orduları gelir ama iş işten geçmiştir. Niye geldiklerini de anlamazsınız zaten. Asgard’dan çıkarken “hööeööeeaaaaaaaa Midgard’ı yerle bir etmeye gidiyoz.” falan diye bir gazla çıkmışlardı. Hiçbiri, bir halta yaramaz. Savaş zaten pratikte bitmiştir, Odin kötü adamların ellerindeki büyülü silahları tek bir büyüyle alır (bu olay sadece 3 panel sürer), gözü yaşlı olarak oğluna sarılır…

Sonrasında Odin, Serpent’in cesedini alır, Nors tanrılarını Dünya’ya bırakıp Asgard’a döner ve kapıyı kilitler. Tanrılar niyeyse Dünya’da kalır. Iron Man nasıl olduysa tekrar cücelerin diyarı Svartalfheim’a gidip Captain America’nın kalkanını tamir ettirir. Yine manasızca hikayeleri devam eden sivil halkla ilgili birkaç diyalog görünür ve seri (nihayet) sona erer.

Ha bir de serinin başlarında sürekli görünen Sharon Carter bir yerlerde ortadan kaybolur. Black Widow geri gelir. Orada birileri nihayet kızıl/sarıdan iyidir’i kabul etmiş gibi görünüyor. Neyse ben de öyle düşünüyorum, sıkıntı yok…

Bitti mi?

World War Hulk’un ne kadar düz olduğundan bahsetmiştim. Fakat hikayesi bir şekilde ilerliyordu. Fear Itself’in hikayesi tam anlamıyla ilerlemediği gibi diyalogların tamamına yakını çöplük diyebiliriz. Çok önemli konular açıklanamayınca es geçilmiş, klişeyle ağzına kadar dolu olmasının yanı sıra, sayfa doldurmak ve renk katmak için eklenen ancak hiçbir şekilde tat vermeyen bazı detaylar mevcut.

Hikaye boyunca bir yerlerde savaş devam ediyor ancak temelde hiçbiri önemli değil zira son savaşın Serpent ile Thor arasında olacağı da belli, ikisinin öleceği de belli. O zaman okuyucu olarak şunu soruyorsunuz “ben bunu neden okuyorum?”

Esasında bu retorik bir soru. Yüzüklerin Efendisi’ni beş altı kez, çoğu kitabı en azından iki kez okuyan biri olarak böyle bir soruya ihtiyacım yok. Fakat seri kendini okutmamak için can atıyor. Size tat verdiği herhangi bir nokta bulunmuyor.

Diyalogların ne kadar kötü olduğundan sürekli olarak zaten bahsettim. Civil War’da harika olan diyaloglar da monologların yerinde yeller esiyor. Secret Invasion ve sonrasında gelen Siege oldukça başarılılardı. Fear Itself, eventlar arasında ciddi bir başarısızlık. Zaten sonrasında gelen serilerde de kalite tartışılabilir.

Bu yüzden seriler arasında kopukluk olmaması için okunması gerekebilir, yine de hiçbir ölümün kalıcı olmadığını, Marvel’in tüm eventlarında “artık hiç bir şey aynı olmayacak” denildiğini hatırlarsanız “o kadar da gerekli değil” sonucuna rahatlıkla ulaşırsınız.

Eh… Keyifli okumalar dilerim. (gülücük, kalp)