Konuya Gelelim…

Konumuz süper kahramanların dünyalarındaki yeri. Sorumuz da şu: sıradan insanlar süper kahramanlarla ne kadar muhattap oluyor?

Kahramandan kahramana değişen bir konu bu. Şöyle ki; Batman varlığına inanılmamasından yararlanırken, Superman ikon bir karakter olduğu için çok net bilinen ve düzenli olarak medyada görünen bir kişi. Aynı şekilde Marvel dünyasında Spider-Man, Avengers ve Fantastic Four birbirinden birkaç kilometre uzakta ve hepsi Manhattan adasının üzerinde yaşıyorlar. Bu yüzden “yerleri” de önemli diyebiliriz.

İlk olarak, DC ve Marvel dünyaları için Amerika’daki kişiler süper güçlü karakterlerle daha çok karşılaşır ya da karşılaşmış birini tanıyor olabilir. Aynı zamanda, çoğu kimsenin televizyondaki şeylerin “tam gerçekleri yansıtmadığını” ve “bir çeşit animasyon/imaj çalışması olduğunu” düşündüğünü varsaymak, abes olmaz.

Süper kahramanların yaşadığı dünya, aşağı yukarı bizim dünyamız kadar kalabalık ve büyük. Bu yüzden nüfusları aşağı yukarı aynı kabul edelim. Gotham örneğini ele alalım. Dünya metropol ortalamasının aşağı yukarı 3 milyon kişi civarında olduğunu varsayarsak, argümanımızın salahiyeti açısından Gotham’ı da 3 milyon kişilik bir şehir olarak alabiliriz.

Çizgi romanları baz alacak olursak, bazı günler onlarca kişiyi kurtaran Batman’in; bazen günler boyunca bir hedef için olası yerlerde nöbet tuttuğunu filan görüyoruz. Her gece 2 kişi kurtardığını ve tatil yapmadığını varsayarsak, yılda 730 kişi yapar. Her ne kadar Cihan abi yazısında Batman’in yaşını 60’lar olarak bulsa da biz 40 diyelim ve eğitimlerini bitirip Batman’liğe 18 yaşında başladı diyelim. Bu da 22 yıllık hayatında 16 bin civarı kişiyi kurtardığını gösterir. 3 milyon nerede, 16 bin nerede? Tabi bu rakama, örneğin gelen bir meteoru durdurup kurtardığı zaman yaptığından habersiz milyonları eklemiyoruz.

Batman, takıntılı ve özel hayatı neredeyse hiç olmayan uç bir örnek. Gündüz bir yerde çalışıp, akşamları ya da ailesinden vakit buldukça kahramanlık yapanları filan düşünecek olursak, çoğunun da Batman’den daha genç olduğunu da hesaba katarsak aslında 2014 yılı itibariyle 318 milyon kişilik bir nüfusa sahip Amerika Birleşik Devletleri’nde kurtardıkları insan sayısı çok ufak bir yüzdeye tekabül ediyor.

Sadece kurtardıkları masumlar değil, etkisiz hale getirdikleri suçluları da sayarsak, rakamı 2-3 ya da belki 10 kat artırabiliriz ama yine de sadece DC evrenindeki süper kahramanları ele alırsak dahi yüz milyonlarca kişiden sadece yüz binlerin süper kahramanlar tarafından kurtarılmış olduğunu görüyoruz. Bu da orana vurduğumuzda, 1000’de 1’den daha düşük bir popülasyonun süper kahramanlarla birinci elden münasebete girdiğini gösteriyor.

Konuyu Marvel evrenine çevirirsek, işler enteresanlaşıyor. Buradaki süper güçlüler bazen kendilerini gizlemeyen, çoğu zaman da dünyaya kendini açıp meydan okuyan tipler. Hatta Civil War, World War Hulk filan derken dünyayı etkileyen enteresan işler yapabiliyorlar. Bir kere, Iron Man gerçeği var. Süper kahraman kimliğini açıklamadan önce de medyada popüler olan Stark, sonrasında daha da artırmış olmalı diye düşünüyorum.

Marvel evreninde ayrıca süper güçlüler tarafından yönetilen ülkeler (Doctor Doom – Latveria, Black Panther – Wakanda) de var. Ama sıradan halk, başlarındaki zırhlı adamın süpergücü olup olmamasından haberdar mıdır? Bence değildir pek. Sıradan halk, askerlerin kendine doğrulttuğu silahı, efendilerinin güçlerinden önce görür ve orada durur. O yüzden Doctor Doom’dan haberdar olanların daha dar bir çevre olduğunu düşünebiliriz.

Ayrıca Marvel dünyasında Mutant olgusu da var. Sıradan halkın mutantlardan nefret edecek kadar mutantları bildiği varsayılıyor.