Öncelikle, başlıkta da belirttiğim üzere yazıyı olabildiğince yüzeysel tutup okumayanlar için bu cildimiz ne vaad ediyor ona değineceğim. Cildimizi anlatmaya öncelikle çizgi roman okumayı seven, ancak nereden başlayacağını bilemeyen kesimin kafasındaki soruları temizleyerek başlamak istiyorum. Deadpool: İntihar Kralları kendi başına okuyabileceğiniz bağımsız bir cilt. JBC tarafından yayımlanan Türkçe basımında ise #1 – 5, yani ciltlerin tamamı bulunuyor, ek olarak ise Deadpool: Ölüm Oyunları gibi bir bonusu da var sonunda, daha kısa ama güzel bir hikaye o da. Tadımlık Deadpool hikayesi olarak okunabilir.

Mike Benson ve Adam Glass tarafından kaleme alınan ve Carlo Barberi’nin çizdiği İntihar Kralları Cenk Könül’ün çevirisiyle JBC tarafından Türkçe olarak ilk olarak Aralık 2015’de basıldı.

Deadpool: İntihar Kralları ise tadımlıktan çok doyumluk bir hikaye olmayı başarıyor. Deadpool denilince akla gelen her türlü şeyi bu ciltte bulabiliyorsunuz. Dördüncü duvarı aşmayı “bu benim çizgi romanım!” diyerek kotarıyor. Ancak dördüncü duvarı kırmasına çok da gerek kalmıyor, çünkü Deadpool’un kafasında artık iki tane ses var. Kendi kendine konuşuyor, ancak sanki yazarlar birbirlerine not bırakmış gibi bir hissiyat var. Örneğin bir yerde bir film referansı yapıyor, kutucuklar içerisinde “sizce bu referansı anlayan olmuş mudur?” diye konuşuyor kendi kendine, diğer sestense “ben anlamadım, o filmden bir referans mıydı o?” gibi bir cevap geliyor. Ve roman boyunca istemediğiniz kadar referanslı konuşma mevcut. Yani Deadpool’un filminde 127 Saat referansını kullandıkları gibi bu cildimizde de bir çok referans var anlayacağınız.

Filmden de bahsetmişken, filmi izleyenler için ilk önereceğim ciltlerden biri olacaktır çünkü çizgisi bir hayli bu seriye yakın. Deadpool bu seride tekrardan 2008 sonrası kazandığı; esprili, hayatı umursamayan ancak sevdiklerini umursayan (sonunda “Deadpool sen de insanmışsın be!” diyorsunuz), para için adam öldüren biri olmayı başarıyor. Hatta Deadpool’un ölümsüz olduğu üzerine yapılan vurguların da hoşuma gittiğini rahatlıkla söyleyebilirim.

Hikayemiz ise zengin bir aileden gelen Conrad O’Shea isimli veletten görev alan, ancak ihanete uğrayan Deadpool etrafında dönüyor. Çizgiromanın sonunda ise aslında görevin çok da masum olmadığını, madalyonun farklı bir yüzünün olduğunu öğreniyoruz. JBC bu cildi yayınlarken, güzel düşünüp sonunda yukarıda da bahsettiğim üzere “Ölüm Oyunları” cildini de eklemiş; bağımsız başka bir hikaye, ancak sonları bir hayli benziyor.

İhanete uğrayıp ismine leke sürülen Deadpool’u aklamak için hikayemize Daredevil dahil oluyor. Çünkü Deadpool’un peşinde Punisher var! Punisher ve Deadpool’u karşı karşıya getirmek fikri kimden çıktıysa çok şahane olduğunu, hatta bir noktada Daredevil vs. Punisher fikrinden daha çok hoşuma gittiğini söyleyebilirim. Çünkü Deadpool ve Punisher kendi kafalarındaki görevleri yerine getirmek adına etik kavramını yitirmiş birer kişi, Daredevil ise daha çok çelişkiler dünyasında yaşayan biri. Hikayemizin toplayıcı unsurlarından biri de bu dengeyi yakalamaları. Deadpool’un etik olmayan davranışlarını, ve tabiri caizse kafasız davranmasını Daredevil gibi düşünceli ve planlı bir karakter ile dengelemeyi başarmışlar. Yin-Yang!

Deadpool denilince vazgeçilmez olan mizah unsuru ise başka bir yardımcı karakter ile pekiştirilmiş; Spidey!
Spider-Man’in hazır cevaplılığı ve Deadpool’un laf dokundurma çabaları birbirine karşı olduğunda mükemmel bir uyum sağlanmış. Bu kimya arada kalan Daredevil’ı bir noktada “yeter, adresi size yazarım” diyerek mekandan ayrılacak duruma getiriyor.

Deadpool çizgi romanı olmasına rağmen (üzgünüm Wade, bu kadar üstünde durdun ama bazı noktalar da var hani şimdi…) yardımcı karakterler hakkında da Marvel okuyucusuna bazı bilgiler sunmayı başarıyor. Örneğin Spider-Man’in düşmanlarından (bunun da vurgusu yapılıyor) Tombstone’u görebiliyoruz, hikayemizin kötü adamı o.. Diğer yandan ufak bir karede Kaptan Amerika ve Demir Adam gibi ‘cameo’lar bile bulunuyor! Punisher ise yakaladığı, ya da öldürdüğü, kötülerden topladığı teçhizat ile Deadpool’u avlamaya çalışıyor. Hikayede tek “nasıl yani” dediğim nokta ise Punisher’ın en başta neden Deadpool’un kalp atışını dinlemediği; çok takılmadım ancak…

Deadpool okumak istiyorsanız edinmeniz gereken bir cilt olduğunu söylemekten çekinmiyorum, Deadpool havasını “Deadpool Öldürüyor” serisinden daha ciddi bir biçimde yansıttığını belirtebilirim. Ayrıca diğer Marvel karakterleri ile güzel bir kimya yakalamış ve Marvel’ın Kırmızı Üçlüsü diye ün kazanmış üçlüyü de bir seride toplamayı başarmışlar. Ne diyelim Kahramangiller, Deadpool’un bütün yönlerini içeren bir hikaye olmuş.

Konuk Yazar: Cihan Çoban