Geçmiş ilerledikçe bize gelecek ile ilgili daha çok bağlantı verir ve Rorschach’ in ekibi yeniden bir araya getirme çabası ile hikâye yol almaya başlar. Hikâye ile ilgili bir diğer söylemek istediğim, karakterlerin derinliğini ve ilişkilerini  daha iyi yakalayabilmemiz için her sayının sonlarına günlük, mektup vb. anekdotlar eklenmiş olması. Bu anekdotlar yapbozu daha keyifli hale getirmiş.

Anlatım her okuyucuya hitap edecek türden bir anlatım değil. İşleyişin çok hızlı olmaması, donelerin çok fazla olması ve yapbozun yavaş yavaş birleşmesi pek çok okuyucu sıkabilir. Ayrıca konu bir miktar yakın Amerikan tarihine hakim olmayı gerektirmektedir. O dönemin hem popüler kültürünü, hem de tarihsel gerçeklerini bilmeden kitapta geçenlere yüzde yüz hakim olmak pek mümkün değil. Fakat bu tarzı sevenlerin ya da farklı yapımlar okumaya açık olanların çok beğenebileceği türden kaliteli bir sunum mevcut. Küçük araştırmalarla bilgi eksikleri kapatılabilir ve okuması oldukça keyifli hale gelebilir.

Çizimler, yine pek çok başarıya vakıf bir çizer olan, DC ana karakterleri, Doctor Who gibi çalışmalarda aktif olmuş Dave Gibbons tarafından başarılı bir şekilde sunuluyor. Alan Moore gibi onunda hakkını teslim etmek gerek. Sayfalarda İtalyan ekolü çizgi romanlarda görmeye alışık olduğumuz dokuz kare tekniği kullanılıyor. Sayfa üç satıra ayrılmış. Her satıra da en fazla üç kare resim verilmiş. Teknik, sayfayı okurken düz bir akış sağlanmasını kuvvetlendirmiş.

Karakterler ilgi çekici. Oluşturdukları kahraman ekolü dönemin insan profilini temsil ediyor. Karakterle ilgili psikolojik unsurlar oldukça ön planda işlenmiş. Kitabı psikoloji roman olarak değerlendirmek dahi mümkün.

Moore, aslında karakterleri DC’nin Charlton Comics’ten edindiği karakterler üstüne kurmayı planlamış. Ancak hikaye sonunda karakterlerin büyük bölümünün gelecek dönemlerde kullanılamayacak hale geleceği düşünüldüğü için Moore, dönemin DC editörü  Dick Giordano tarafından tamamen yeni karakterler yaratmaya ikna edilmiş.

Charlton Comics karakterleri ve Watchmen’deki benzerleri. Soldan Sağa: Blue Beetle (Nite Owl), Thunderbolt (Ozymandias), Captain Atom (Dr. Manhattan), Nightshade (Silk Spectre), Peacemaker (The Comedian) ve The Question (Rorschach)

Ayrıca bu eser sisteme ve çarkın işleyişine yönelik önemli eleştiriler, göndermeler, sorgulatmalar yapmıştır. Algınızı ve ufkunuzu geliştirebilecek niteliklere sahip bu Alan Moore başyapıtını en çok önerdiğim yapıtlar arasında düşünebilirsiniz.