Duydum ki; Gerekli Şeyler Yayıncılık “Yedi Ölümcül Günah” (Seven Deadly Sins-NanatsunoTaizai) adlı manganın ikincisini basmış. Beni aldı bir karamsarlık. Asla manga okumam diyen biri olarak, ya bunu alışkanlık edinirsem? Çünkü ne yalan söyleyeyim, ilk cildi çok sevdim. Hele çevirisine bayıldım.

Diyorum ya, birisi bana “Günü gelecek sen mangayla ilgili yazı yazacaksın.” deseydi ciddi posta koyardım “Hadi len!” diye. Daha önce de başka bir yazımda dile getirmiştim bunu biliyorum. Hatta sevmeye başladığımı da. Ve hatta yine bu yaşadığım değişikliğin odağında, yine Gerekli Şeyler’in bastığı mangalar vardı. Şimdi muhtemelen birileri yayın eviyle aramda bir şey olduğunu sanacaktır ama hayır, ilişkimiz yok, bakın gerçekleri açıklıyorum, biz sadece arkadaşız.

Yedi Ölümcül Günah’lar…

Bu kavramla ilk olarak 1988 yılında tanışmışım onu anımsadım. Bu yazıyı yazarken de anımsadığım olayın kaynağına inerek; Iron Maiden’den “Sevent Son of The Seventh Son” albümünden Moonchild adlı parçayı dinliyorum. Şöyle bir baladla başlıyor şarkı:

Seven deadly sins
Seven ways to win
Seven holy paths to hell
And your trip begins…

Sonrası… Dinleyin seveceksiniz. Hatta bütün albüme bayılacaksınız ama ben kendimi kaptırıp müzik anlatmayayım. Konumuz “Yedi Ölümcül Günah”…

Hani aslında farkında olmadan yıllarca çizgi romanda okuduğum yedi ölümcül günah. Hatta birçoğumuzun okuduğu… Hem de Superman’e konuk olan Shazam’da…

Evet, Shazam, yani nam-ı diğer Captain Marvel, yani DC Comics’in zırt pırt Superman’e rakip olarak ortaya çıkardığı ve kapıştırdığı ilahi-büyü yakıtıyla çalışan kahramanından okuduk yedi ölümcül günahı. Asıl adı Billy Batson olan ama Shazam deyince genç ve süper güçlü kahramana dönüşen karakterin baş düşmanıdır yedi ölümcül günah. Katolik kilisesi papası 1. Gregorius’un ortaya koyduğu yedi ölümcül günah şunlardır: Superbia (kibir), Avaratia (aç gözlülük), Luxuria (şehvet), İnvidia (kıskançlık), Gula (oburluk), İra (öfke), Acedia (tembellik).

Bu günahların; neden bilmem, baş harfleri sıralanarak kısaca Saligia olarak da adlandırılmışlardır. Ki bu da bizi başka bir noktaya götürüyor; o da Shazam’ın adına. Shazam ismi tıpkı Saligia gibi bazı isimlerin baş harflerinden oluşmaktadır. Shazam’ın gücü de bu isimlerin erdemli sahiplerinden gelmektedir: Solomon’un bilgeliği, Herkül’ün Gücü, Atlas’ın dayanıklılığı, Zeus’un kudreti, Aşil’in cesareti, Mercury’nin (Hermes) hızı.

C. Beck ile Bill Parker 1939 yılında Shazam’ı yaratırken bu oluşumdan ne kadar ilham aldılar bilmiyorum ama bir dip not daha düşeyim; Shazam’ın azılı düşmanlarından biri olan IBAC’ın adı da yine bu kalıpla ortaya çıkarılmıştır. Ibac yani baş harfleri takip edin: (Korkunç) Ivan, Cesare Borgia, Atilla (Hun) ve Caligula.

“Yedi Ölümcül Günah“ ise Shazam’ın çizgi roman dizisinde vücut bulmuş yaratıklar olarak görselleştirilmişlerdir. İlk zamanlar çirkin-cinvari olarak çizilmiş olan yaratıklar, daha sonra biçim değiştirmiş olsalar da insanların içlerine girerek onları günaha sürükleme gücüne sahiptirler. Birçok kez Shazam’ın harekat üssü Rock of Eternity’de aldıkları ceza gereği heykel olarak karşımıza çıkan yaratıklar, zaman zaman kaçarak yine insanlığın başına dert açmaktadırlar. DC Comics evreninde bu yedi ölümcül günah Pride, Envy, Greed, Anger, Sloth, Gluttony ve Lust olarak bilinmektedirler.