Şimdi, “Abi ben Fatih Sultan Mehmed’le geçmişte takıldım” derseniz geek ortamında, ya umursanmaz ya da Youtube’da “Şarapçı Kenan Komutan” diye ün salarsınız.

Peki, “Nazileri duf duf dış dış robotlarla döven bi profesör varmış, bunu hikaye yapalım film çekelim” derseniz? Belki tutar, belki oyunu olur, ama sonunda gene “geek” denen tayfaya ağırlıkla hitap eden bir gösteri sektörüne hapis kalırsınız.

Ancak, bütün bunları bir hayli yumuşattıktan sonra da kanı ve kötü şeyleri iyice azaltıp, bir de dizi yaparsanız?

Bir ülkenin tüm çocuklarını etkiler ve kültürel izi ülkenin kraliçesine bile sızmış bir dizi sahibi olursunuz!

Evet, bahsettiğim dizi: Doctor Who.

Damsel in Distress teması olmasaydı olmazdı!

Bir kısım işgüzarlar tarafından çocuk dizisi olarak adlandırılan. Taa 60’lardan beri çekilen bir dizidir Doctor Who. Zamanda o sırada ilginç olabilecek herhangi bir konuyu, zamanın akışını bozmadan, olası her radikal hareketi kılıfına uydurabilecek şekle sokmuş, çekildiği İngiltere’nin kültürüne yakın (Eh bi zahmet, Birleşik Krallık’ta nam salacaksan…), son derece esnek konulu bir dizi. Konu sınırları öyle basit bir düzleme oturtulmuş ki; her şeye uygun kılıf var:

Aktör mü öldü/değişti? Doktor’umuz ölümcül yara alip rejenere olur, bir canını feda ederek bambaşka bir insan olarak yeniden doğar. Tesadüf, bu yeni vücut da yeni aktöre benzer.

Anlık sahnesi çok güzel, ama asıl konusunu düşünemediğimiz bir konsept mi koymamız lazım? Misal İngiliz kraliçesinin doktora “Kellesini alın!” diye bağırmasını mı istiyoruz, önceden çekici bir sahne düzenleriz; sonra boşluklar istenilen zaman doldurulur. 3 sezon, 4 sezon, 5 sezon sonra. Çünkü zaman, diziye göre “oynak moynak bir… zamanlı mamanlı bişiy”dir.

Etkisini ve başarısını ise İngiltere kraliçesinin de iflah olmaz bir Whovian olması ile kanıtlamştır Doctor Who.

Öyle ki; Gravity filmini arkadaşlarımla izlemeye gittigimde, sinemanın fesli veya renkli atkı+şapka kombinasyonlu giyinmiş insan dolu olduğunu gördüm. Meğersem Doctor Who’nun 50. yil özel filmi çekilmiş. Berlin’de ufak sinemada bile “The Doctor” kostümlü insanlar dolduysa her salona, bu dizinin insanları bir hayli etkilediğini reddedemeyiz.

Whovian’lar cosplay yapmaz mı hiç? Tabi ki yapar!

Son cümledeki sitem, Türkiye’nin alt kültür grubunda, diziye “çocuk dizisi” yaftası yapıştıran işgüzarlaradır. İngiltere kraliçesi de mi çocuk? Kadın beni gömecek lan! Ne zaman İngiltere’ye baksam ömrüm boyunca tahtta oturuyor teyze!

Dizide “Doctor” isimli karakterin düşmanları da yaratıcılıklarıyla ilgi çekmiştir. Tabi bu düşmanları incelerken arkalarında yatan bilinçaltı etkileri ortadadır. Misal Dalek’leri ele alalım. Genetik “saflık” ile kafayı bozmuş, bu saplantıları yüzünden kendi genlerinden olmayan herkesi yoketmeye odaklı ırkçı militarist merhametsiz robotlar. Nazi’lere benziyor, degil mi?

Veyahut “Cyberman”ler , yani siber adamlar. İncelerseniz, herkesi zorla kendilerine benzetmeye çalışan, eşitlik ve tektiplilik vaat eden, insanları duygularından arındırıp makineleştirmeye çalışan cyborg ordusu. Batı dünyasının merceğinden SSCB’ye benzemiyorsa ne olayım!

Bunun gibi sayısız düşmana karşı kendi çılgın, eğitimli ve zeki (ve tabi ki çatlak) duruşu ile alt edip zamanda istediği gibi dolaşan, bu esnada asla basmakalıp bir aksiyon filmi karakteri gibi ota b*ka silah sıkıp sağı solu dağıtmadan, efendi efendi giyinip pasifist takılarak (kızını vuran kişiyi bile öldürmemiş, öldürmeyerek etrafındakilere ders vermiş biridir kendisi), evrensel “sonik tornadiva” aleti ile sorunları çözen “Doctor”umuz, böylece hem sorun çözen pasifist “nerd” duruşu ile 80-90 arası doğan neslin kalbini kazanmış, hem de 50 senelik bir dizi geleneğini 21. yüzyıla adepte etmiş ve devam ettirmiştir.

Yalnız yazımda değindiğim doktorun duruş ve davranışlarını 2005’te baslayan 9. doktordan itibaren betimlemekteyim; umarım dizinin müptelaları hoş görürler. 9. Doktor ve Zaman Savaşı öncesi doktorun daha farklı davranışını başka bir yazıda inceleyeceğim.

Şimdilik bu kadar. Sürçülisan ettiysek affola.