Harman Döveni

İşin açıkçası nunçakunun tarihte yoğun olarak kullanılmış olduğuna dair elimizde herhangi bir veri yok. Japon tarihinin hiçbir bölümünde askerler, herhangi bir görev için nunçaku kullanmamıştır. Nunçakuyu ana veya yan silah olarak kullanan birlikler yoktur. Aynı şekilde nunçaku kullanımını öğreten kendine has bir disiplin veya dövüş tekniğine rastlanmaz. Karatede kısıtlı bir biçimde duruş antrenmanı için kullanılmasına karşın klasik bir katası yoktur. Ve tüm bunların şahane bir açıklaması var: Nunçaku aslında silah olarak tasarlanmamıştır.

Tarihçilerin en son bulgularına göre, Okinava köylülerinin harman döveni olarak kullandığı nunçaku aslında tarımda kullanılan bir alettir. Zamanla romantize edilmiş ve şekil değiştirmiş olsa da temel tasarımı insana değil tahıla vurmak için geliştirildiğinden normal olarak çok da etkili bir silah değildir. Silah olarak kullanılması ise 17. Yüzyılda Japonya’nın o zamanlar bağımsız olan Okinava’yı işgal etmesi sonucunda olur.

Çiftçi Prensler

Japon işgali sonrasında ekonomisi tepetaklak olan Okinava’da halkın silah taşıması zaten 1429’dan beridir yasaktı. Bu yasağın sebebi isyan çıkma olasılığını azaltmaktır. Yasak, sadece kral seviyesinde olanlara silah kullanma hakkı sağlıyordu. Dövüş tekniklerinin öğretilmesi ve antrenmanının yapılması da yasaklanmıştı. Ancak Okinava halkı bu yasağın ikinci kısmını pek de sallamamıştır. Özellikle şizoku adı verilen devlet memurları, görevleri nedeniyle dövüş tekniklerini öğrenmek zorundaydı.

Ancak ekonominin çökmesi şizoku kastındaki asilleri oldukça kötü etkilemiş ve maaşla geçinmekte zorlanmalarına sebep olmuştur. 1724 yılında bu sorunun çözülmesi için şizoku kastına kendi işlerini kurabilme hakkı tanındı. Artık çiftlik kurabilecek ve pazarda mal satabileceklerdi. Böylece Japon tarihinde “çiftçi prensler” olarak bilinen tuhaf bir halk kitlesi ortaya çıkmıştır.

Ancak görünce hatırladınız değil mi?

Okinava’nın sıradan çiftçileri aynı zamanda vergi memuru da olabilen bu yeni meslektaşlarından hiç hoşlanmamıştır. Çıkan kavgalarda kendilerini korumaları gereken çiftçi prensler de kılıç kullanmaları yasak olduğu için ellerine geçirdikleri objeleri silah olarak kullanmak sureti ile savaşmışlardır. Böylece bugün nunçaku olarak bilinen silah, o dönemde kullanılan harman dövenlerinden esinlenilerek yeniden yaratılmış sayılır. Ancak elimizdeki bilgilere göre nunçaku, o dönemde bile pek tercih edilen bir silah olmamıştır.

“Su Gibi Ol!”

Günümüzde nunçaku, karate ve eskrima dahilinde antrenman aracı olarak kullanılır. Karate içinde kullanımı daha ziyade defansif ağırlıklıdır. Eskrimada ise daha ofansif hareketler üzerinde durulur. Ancak her ikisi için de pratik bir kullanımı olduğunu söylemek zordur. En ufak bir yanlış harekette kendi canınızı acıtma ihtimali olduğu için duruş ve pozisyon antrenmanları açısından etkili bir araç olduğu söylenebilir.

Temelde hem pek etkili olmayan hem de yaygın olarak kullanılmamış bu silahın bugünkü ününün nereden geldiği sorusu kafalarda iyice yankılanmaya başladıysa bu gizemi de çözmenin zamanı gelmiştir.

Nunçaku, günümüz alt kültüründeki tuhaf ününü büyük ölçüde Filipinli dövüş teknikleri ustası Daniel Arca Inosanto’ya borçludur. Kısaca Dan Inosanto olarak da bilinen adamımız, pek çok uzak doğu dövüş tekniğini ve silahını bir arkeolog itinasıyla incelemiş ve öğrenmeye çalışmıştır. Nunçaku da bu araştırmalarda aşina olduğu silahlardan biridir.  Bir Filipin dövüş tekniği olan Tabak Toyok’u ustası Lee Jun Fan’a öğretmiş, Lee Jun Fan da Tabak Toyok’ta kullanılan teknikler ve nunçaku benzeri silahların çok artistik gözüktüğünü düşünerek filmlerinde kullanmaya karar vermiştir.

Bahsi geçen filmlerin isimleri “Fist of Fury”, “Game of Death”, “Way of the Dragon” ve “Enter the Dragon”; Lee Jun Fan ise tahmin ettiğiniz gibi batıda bilinen ismi ile Bruce Lee, ülkemizde bilinen ismi ile Buruş Li’dir.

Gerçek Fantaziler

Nunçaku, kendisi gerçek, etkinliği fantezi olan enteresan bir silahtır. Filmlerde kullanıldıktan sonra popüler olmuş ve efsanesi gelişmiştir. 1984 yılında Michael Lambrecht tarafından Hollanda’da kurulan Nunchaku-Do kulübü ve tekniği ile nunçaku, bir spor haline getirilmiştir. Günümüzde müsabakalar 1994 yılında kurulan Dünya Nunçaku Birliği kapsamında yapılmakta, dövüşten ziyade artistik yetenek üzerinde durulmaktadır.