Üretici: Oyuna herkesin bir üretim tesisiyle başladığını söylemiştim. Bu meslek seçildiğinde oyuncular, oyuna başladıkları ya da kendi inşaa ettikleri tesislerde üretim yapabilirler. Bu mesleği seçen oyuncuysa ekstra bir üretim hakkına sahip olur.

Tüccar: Bu meslekte oyuncular ürettikleri ürünlerden birini market değerine göre satabilirler. Bu meslek seçildiği zaman kapalı duran ve pazar talebini belirleyen kartlardan biri açılır ve orada yazan talep bedeline göre ürün satılır. Bal tutan parmağını yalar, tüccarı seçen oyuncuysa fazladan bir ürün daha satabilir.

Belediye üyesi: Oyuncular yerden iki kart çeker, bir tanesini eline katıp diğerini atarlar. Bu mesleği seçen oyuncu üç kart fazla çekebilir ve seçimini beş kart içerisinden yapar. Ancak yine tek kartı elinde tutar.

Madenci: Daha ziyade yapılacak daha iyi bir şey olmadığında seçilen bu mesleği seçen oyuncu, bir kart çeker ve bu hamle diğer oyuncular için boş geçer.

Oyun düzeni.

Oyunu kazanmanızı sağlayacak en önemli dinamik ise binalar. Oyunda binalar ikiye ayrılıyor, mor renkli yönetim binaları ve üretim binaları. Beş farklı üretim binası var ve bunların getiri miktarları oyunda trade hamlesinde açılan talep kartına göre belirleniyor. Ama yine de kendi içlerinde bir hiyerarşiye sahipler. Sırasıyla indigo plantasyonu , şeker fabrikası, tütün deposu, kahveci ve gümüş ocağı olarak sayabiliriz. Üretim binaları oyunun temel kaynağı olan kartlara ulaşmanın en iyi yöntemi. Ne kadar üretim o kadar zenginlik yani.

Diğer bir tip olan yönetim binaları da oyundaki bütün dinamikleri değiştirmeye yarıyor. Üretime, ticarete, inşa bedellerine bonuslar kazandırdıkları gibi, sadece oyunun sonunda puana dönüşen binalar da bulunmakta. Yani burada prestij de önemli. Bir yandan üretim yaparken, bir yandan da bu bonus kartları toplamak gerekli, çünkü bu kartlar oyunun içine şans faktörünü katıp sizi kısa yoldan zengin yapabiliyor.

Oyunun bir aplikasyonu da var.

Oyunda tek birim olarak kartlar kullanıldığı için ciddi bir kart sirkülasyonu var. Dolayısıyla, oyun sırasında bütün bina kartları oyuncuların ellerinden geçiyor. Bu da oyuncuların iyi kart stoğu yapıp binaları bloke etmelerini zorlaştırıyor. Böylelikle oyunun akışı içerisinde her oyuncu kendine göre bir strateji belirleyebilir ve sonuca farklı yollardan ulaşabilir.

San juan, 2-4 kişi arasında oynanan ve bir saati geçmeyen oynama süresiyle, basit ve keyifli bir kart oyunu. Başta sadece “Puerto Rico’nun kart oyunu işte” deyip geçebilecekken, oynadıkça aslında farklı binalarla bir çok olasılığa ve kombinasyona izin vererek  rüştünü ispatladığını görüyorsunuz. Bu anlamıyla San Juan, bir uyarlamadan ziyade kendine özgü bir oyun.

Dertler derya, zaman kısa, arkadaşları toplamak zorsa eğer, bir saatlik bir rahatlama ve zenginlik sunuyor insana. Kendini piponu yakmış, viskini koymuş kurduğun binalara şöyle bir bakıp “ vay be” derken buluyorsun. Bu kadar kısa zamanda güzel iş çıkarttık.