Çocukça Fantastik: Ejderha Avcıları Okulu
-
Zülfikar Yamaç
- Kitap
- 13 Nisan 2016
Fantastik hikayelerin baş tacı, olmazsa olmazlarındandır ejderhalar. Devasa boyutları, alev ve ölüm saçan ağızları ile en gözü pek kahramanları bile korkutmayı başaran kadim yaratıklar… Ancak bu kadar korkunç olmalarına rağmen her zaman onları avlamak, hazinelerine konmak isteyen birileri mutlaka vardır. Ejderha Avcıları Okulu’nun yeni öğrencisi Wiglaf gibi mesela.
İlk başta kapakta ve içerisinde yer alan çizimler ile ilgimi çeken bir seri oldu Ejderha Avcıları Okulu. Yazar Kate McMullan’ın hikayesini yazdığı ve Bill Basso’nun çizimlerini yaptığı seri “nasıl ejderha avlanır” ya da “ne yaparsak ejderha hazinesini ele geçiririz” sorularının yanıtlarını çok eğlenceli bir dille veriyor.
Kahramanlık Aşkı
Köyün birinde, on iki kardeşi ve anne-babası ile birlikte yaşayan Wiglaf’ın evine, günün birinde gezgin bir ozan gelir. Kış vakti tanrı misafiri olarak yatacak yer karşılığında evin işlerini yapan ozan ile Wiglaf’ın arası çabucak ısınır. Diğer kardeşlerine kıyasla daha ılıman, sevgi dolu bir çocuktur Wiglaf ve ozanın anlattığı hikayeleri dinlemeyi çok sever. Özellikle ejderhalar ve onları öldüren kahraman şövalyeler ile ilgili olanları. Koskoca ejderhaları nasıl öldürdüklerini ağzı açık dinler ve ileride bir gün onlar gibi kahraman olma hayali kurmaya başlar. Çok da beklemesine gerek kalmadan şans ayağına kadar gelir.
Bahar mevsimi Wiglaf ve “çekirdek” ailesi hava almak için kasabaya gitmek üzere yola çıkar. Yol üzerindeki ağaçlardan birisinin üzerindeki ilan hepsinin ilgisini çeker; Ejderha Avcıları Okulu öğrenci aramaktadır. İlanı görmesi ile birlikte Wiglaf, okula gidebilmek için babasına yalvarmaya başlar. Bir şekilde baba kabul eder ve Wiglaf, hikayelerini dinlediği kahramanlardan biri olmak üzere en yakın arkadaşı, domuzu Papatya’yı da alarak yola koyulur.
Az gider uz gider, derelerden bataklıklardan geçer ve sonunda okulu bulur. Bulur bulmasına ama okulda beklediğini bulabilir mi dersiniz?
Ejderha Avlamak…
…hiç bu kadar eğlenceli olmamıştı. Ejderha Avcıları Okulu’nun bir grup çocuktan ibaret olması, yaptıkları çok az şeyin ejderhalarla ilgili olması ve okul müdürünün tam bir paragöz olması işleri eğlenceli hale getiriyor. Wiglaf ve arkadaşları, tahta ejderhanın boynuna kılıç saplarken ne kadar kahramanca davransalar da, gerçeği ile karşı karşıya kalma düşüncesi dahi köşe bucak kaçıp saklanmalarına neden olur.
Çocuklar için dedim ama okurken çok güldüğümü hatırlıyorum. Ejderha gibi kadim bir varlığın düştüğü en komik durum, iki tane ilk okul yaşındaki çocuk tarafından, kendisini kollaması için ikaz alması olur sanırım. Kate McMullan da bu durumu gerçekten eğlenceli kılmayı başarmış. Buna Bill Basso’nun son dönemde çocuk kitaplarında karşılaştığım en güzel çizimlerden olduğunu düşündüğüm çalışmaları da eşlik edince seri tadından yenmez hale gelmiş. Beyaz Balina Yayınevi tarafından yayınlanan seri, yeni kapakları ile çok daha güzel olmuş açıkçası.
Bahsi bile en cesur şövalyelerin tir tir titremesine sebep olan bir ejderhanın zayıf noktasının kelime oyunları olduğu kimin aklına gelirdi ki?