Bu döneme kadar rastladığım eleştirilerde ise en çok dile getirilen eserin özüne sadık kalınmadan bir uyarlamanın ortaya koyulmasıydı. Nihayetinde ben düz yazı şeklinde okuduğum için Hermione benim hayalimde yine beyazdı ve saçları oldukça kabarıktı. Siyahi olarak neden aktarıldığı noktasında Rowling’in “Ben siz hiç beyaz olduğunu demedim ki.” şeklindeki açıklaması ise beni hiç tatmin etmedi ve oldukça da talihsiz buldum.

Bir de tabi ki aşırı sevgiden dolayı eseri ve dünyayı aşırı sahiplenme durumu da söz konusu. J.K.Rowling sadece danışman da olsa okurlara göre yanlışlık olan unsurlara göz yumması bir ihanet olarak algılanıyor. Bir de tabi doğrudan kendi elinden çıkmadığı halde kendi ismi kocaman yazarken asıl senaryo sahiplerininki daha küçük yazılınca herkesin aklında ticari kaygıların ön plana çıktığı algısı ister istemez oluşuyor. Yani aslında insanların tepkisi daha çok eserden ziyade Rowling’e yönelmiş durumda diyebiliriz.

Harry ve arkadaşlarının yapmakta oldukça zorlandığı büyüleri Albus ve Scorpius’un yapabilmesi ise bence mantıklı bir çerçeveye oturmuş durumdaydı. Aralarındaki diyaloglar oldukça sempatik olduğu ve Scorpius’a ayrı bir sevgi beslediğim için de göz yummuş olabilirim tabi ki. Evet, bu kitaptaki en dikkat çekici ve sempatik karakter benim için Scorpius’tur. Konuşmaları, tavırları ve kendi farkında oluşuyla ön plana çıkan Scorpius babasından saç rengi harici bir gen özelliği almayarak sevgilerden bir demeti hak ediyor. Kendiyle ilgili ortalıkta dolaşan “Voldemort’un oğlu” söylentilerini ve başka zorlukları da küçük yaşına rağmen ustalıkla göğüsleyen ve kendine has bir tarzı olan bir çocuk şeklinde yansıtılan Scorpius benim için “keşke daha çok olsaydı da okusaydık” dedirten tek karakterdi.

Yalnız kitabın sonunda “Ama oldu mu şimdi güzel kardeşlerim!” dediğimi de sizlere belirtmek zorundayım. Sonunu söylemeyeceğim ama koca koca insanların Watpad ayarına oldukça yakınsadıklarını söyleyebilirim. Harry Potter evreni bir derya denizken neden bu şekilde bir son seçtiklerini sanırım asla anlayamayacağım. Yine de diyaloglarla işi kotardıklarını rahatlıkla söyleyebilirim.

“Harry Potter and the Cursed Child” henüz Türkçeye çevrilmedi, ancak işin doğrusu biraz daha geç okumakla bir şey kaybetmeyeceğinizi düşünüyorum. Güzel diyalogları ve Scorpius için bir şans verilebilecek olan senaryo benim açımdan beklediğim performansı tam anlamıyla gösteremedi. Yine de “Harry Potter and the Unworn Sweater” isminde Mrs. Weasley’den gelen kazakları konu alan bir kitap da çıksa onu da okuyacağımı belirterek yeni Harry Potter eserlerinde görüşmek üzere diyorum!