Diğer bir beğenmediğim nokta da, zayıf karakter gelişimi oldu. Yazar bana Darrow’un isyanını ve savaşını haklı bulmama ve anlamama yetecek kadar neden veremedi. Elbette ki yüzyıllardır Kızılların kandırılmaları ve kullanılmaları, Darrow’un babası ve karısıyla yaşadıkları kabul edilebilir nedenlerdi ancak kitabın başında Darrow hayatından gayet memnunken bir isyanın öncüsü haline gelmesi o kadar çabuk oldu ki şaşkınlığıma engel olamadım. Ona yardım eden Dansçı ve diğerlerinin Darrow’a gösterdikleri ve söyledikleri de pek ikna edici sayılmazdı. Boyundan çok büyük bir amacı hedeflediği ve kendi canını ortaya koyduğu bu hareket için tüm bunlar az olmasa da yeterli sebepler değillerdi. Hatta ben mi bir şeyleri atladım diye okuduğum yerleri tekrar bir karıştırdım ama hayır, her şey verildiği kadardı. Sonrasında ise Darrow’un bir ölüm makinesine dönüşen zeki, cesur, mükemmel bir karaktere dönüşmesi de gözlerimi devirmeme neden oldu. Bence tüm bunlar kitabın gerçekçiliğini kaybettiği noktalardı.

Yazar Pierce Brown

Bu saydıklarıma ek olarak, ben kitabı okumaya başladığımda kendimi o dünyaya kaptırmakta ve içine girmekte zorlandım. Yazar daha okuyucuya hayal ettiği evreni tanıtmadan onunla ilgili terimleri vermeye başladı ve bunlar benim aklımı çok karıştırdı. Daha ilk sayfadan itibaren karşılaştığım bu anlatım ilk bölümleri okumamı çok zorlaştırdı, sürekli geriye dönüp tekrar etme gereği duydum. İlerledikçe ve bu yeni evreni tanıdıkça her şey yerli yerine otursa da baştaki o ‘üşüşme’ durumu sıkılmama sebep oldu. Ayrıca bazı yerlerde küçük tutarsızlıklar gözüme çarpsa da kitapta daha büyük sorunların olduğunu düşündüğüm için çok üstünde durmadım. Hiç olmasa çok daha iyi olurdu tabii.

Uzun lafın kısası, Kızıl Yükseliş özgün bir kurguya sahip olsaydı daha çok zevk alarak okuyacağım bir kitap olabilirdi. Ancak yazarın kendini riske atmadan çok okunan kitaplardan karma bir şeyler yazarak bir çoksatar olmayı garantilemesi hiç hoşuma gitmedi. Günümüzde örneklerinin bini aştığı distopya-genç yetişkin kitapları denizinde özgün bir kurgu bulmak çok beklentiye girilmemesi gereken bir şeydir belki, bilemiyorum. Ama ben Kızıl Yükseliş’in arada bir nefes almak gibi okunan, vakit geçirmelik kitaplardan olduğunu düşünüyorum. Yine de devam kitaplarını okuyacağım, belki daha iyi bir şeyler ortaya çıkabilir, bilinmez.