Oyunda bir de her oyuncunun sırası geldiğinde, gıyabında bir crossroads kartı çekiliyor. Çok sayıda olan bu kartların her birinde bir koşul, bir de olay yazılı. Koşullar, o oyuncunun belli bir takım üyesini yönetiyor olması ya da o tur belli bir aksiyonu yapması gibi şeyler. Ve bu koşul gerçekleşirse olay devreye giriyor. Olayların kimi iyi, kimi kötü ama büyük çoğunluğu seçenekli. Bu kartlar oyunu oldukça renklendiriyor, ama arada bir pat diye bir takım üyenizin canını da alabiliyor.

Evet takım üyeleriniz ölecek, hem de sıkça. Buna en çok sebep olan şey, bir yerden bir yere seyahat ederken ve zombilere saldırırken attığınız ifşa zarı (exposure dice). 12 yüzlü bu zarın 6 yüzü boş, 3 yüzü 1 hasar veriyor, 2 yüzü ise 1 hasar + kanama başlatıyor ki bu da hepi topu 3 canı olan karakterinizin ilaç bulamazsa 2 tur sonra ölmesi anlamına geliyor. Ancak en kötüsü 1 yüzdeki ısırılma. Bir zombi tarafından ısırılan takım üyesi anında ölmekle kalmıyor, bulunduğu ya da gittiği yerdeki en düşük karizmalı karakteri de ısırıyor. Bu karakterin iki seçeneği var: İntihar edebilir ya da “acımadı ki” diyerek bir şey olmamış gibi davranabilir. Bunu yaptığında bir zar daha atılıyor ve %50 ihtimalle ölüp bir diğer karakteri ısırıyor. Bu zincirleme ısırılmalar bir anda oyunun seyrini değiştirebiliyor, o yüzden özellikle koloni gibi kalabalık bölgelere doğru giderken benzin kartı harcayarak ifşa zarı atmamayı seçin.

Oyunda tüm bunların dışında yemek, çöp, barikat gibi bir sürü öge var. Bunları aslında öğrenmek kolay da, her birini her tur takip etmek inanın zor. Zaten oyuna survival horror havasını veren de bu zorluk seviyesi diyebilirim. “Oh ne rahat” diye tamamladığınız turların sonunda dahi “aaa çöp birikmiş” diye moral kaybedebiliyorsunuz.

Oyunun asıl cevherlerinden biri de, kendiniz karakter, crossroads kartı ve kriz kartı yapıp oyuna ekleyebiliyorsunuz. Hatta Plaid Hat sitesinde kart tasarlama arayüzü dahi var. Buyrun size, bu yazıya koymak için tasarladığım kartlar:

Köpeğim Pablo’ya bir karakter kartı ve bol civcivli bir crossroads kartı.

Oyunun BSG’dan temel farkları, oyuncuların baştan seçilmiş rolleri olmaması, aksine oyun boyunca takımını özelleştirerek her oyuncunun kendi rolünü kendi belirlemesi, biraz daha karmaşık olması ve benim BSG’da sevmediğim bir özellik olan “jump” ile her şeyin sıfırlanması durumunun olmaması. DoW’da işler sarpa sardı mı pek kurtuluşunuz olmuyor.

Yakında oyuna yeni karakterler, farklı zombiler, haydutlar ve yeni mekanlar gibi büyük yenilikler getirecek olan genişletme paketinin de çıkacağı duyurulan Dead of Winter’ı, sadece Ameritrash ve zombi severlere değil, aynı zamanda iyi bir rol yapma oyunu ve ciddi bir kaynak yönetimi oyununa açlık çekenlere de büyük tavsiye ediyorum. Biz defalarca, kimi zaman üst üste iki kez oynadık ve sıkılmadık. Ancak baştan şu iki uyarıyı yapayım: Birincisi laubali bir grupla (hemen her ciddi kutu oyununun olduğu gibi) DoW’ın zevki çıkmıyor. İkincisi de kuralları iyi okumazsanız çok zorluk çekebilirsiniz. Son bir notum daha var, eğer kutu oyunu oynayacak grubunuz yoksa, DoW’a benzer bir deneyimi, aynı tarihte çıkan ve zombi hariç benzer bir atmosfere sahip olan bilgisayar oyunu This War of Mine ile yaşayabilirsiniz.

Boardgamegeek’te 19. sırada olan Dead of Winter: A Crossroads Game, 2 ila 5 oyuncu ile oynanıyor ve öğretmek hariç seçilen senaryoya göre 1 ila 3 saat arası sürebiliyor.