Kutu oyunu ortamlarında beni tanıyanlar, çok ağır strateji oyunlarını sevdiğimi, hatta bir takım oyunlara hafif diye burun kıvırdığımı bilir. Ama işin aslı, iyi tasarlanmış bir parti oyununa asla hayır demem. Resistance, Dixit, Tabu ve Spyfall gibi oyunlar benim için bu kategoridedir. Bir parti oyununun iyi tasarlanmış olabilmesi için de üç temel kural vardır ve bu üçünden biri eksik olursa o oyun çöp olur. Harika bir mekaniği olan bir strateji oyunu (örneğin WH40K: Forbidden Stars), bir kaç kusuru olsa da bazı oyunculara hitap edecektir, ancak aynısı parti oyunları için geçerli değildir. Kimseye sorunlu bir parti oyununu oynatamazsınız.

Mexican standoff (temsili)

Birinci ve en önemli kural, oyunu anlatmak, ufak detaylar hariç 1-2 dakikayı geçmemelidir. Eğlenilen bir ortamda bir sürü insanı tavlamak için maksimum süreniz budur. Elbette burada anlatıcının da büyük rolü var ve eğer anlatım uzun sürerse 1-2 kişi kendi aralarında konuşmaya başlar ve tekrar anlatmak zorunda kalırsınız. Bu da büyük ihtimalle insanların başlamadan oyundan kopması demektir.

İkincisi, oyun kısa sürmelidir. Yarım saatten fazla süren bir parti oyununun hem tekrar oynanabilirliği düşer, hem de bu tip oyunların oynandığı akşamlarda, hele de alkol varsa, sık sık birileri ayrılıp yeni birileri dahil olmak isteyebilir ve oyun buna izin vermelidir. 1 saat süren bir oyun esnasında eve gelen bir arkadaşınız, sizi beklerken uyuya kalacaktır.

Üçüncüsü de oyun her anında ilgi çekebilmelidir. Bunun yolu eğlenceden de geçebilir, heyecandan da, öfkeden de. Örnek vermek gerekirse Resistance oynarken oyuncular biribirleriyle kavga ettikleri, Tabu oynarken ise kahkahadan kırıldıkları için oyunda kalırlar. Oyunun böyle bir etmeni yoksa da bazı insanlar arada başka bir şeye odaklandığında oyunun mekaniği buna izin vermelidir.

Cash’n Guns, parti oyunları arasında görece yüksek olan BGG puanına rağmen, tuhaf tipografisi ve kötü kutu görseliyle yurt dışından sipariş verme zahmetine hiç girmediğim bir oyundu. Ancak neyse ki yakın zamanda Biguen Türkçe kurallarla birlikte getirdi de, biz de deneme fırsatına kavuştuk.

Oyun, yukarıdaki kişisel parti oyunu kurallarıma göre (Türkan Şoray kuralları gibi oldu) gayet iyi bir oyun. Sırayla gidersek:

Oyunda dev bir soygun yapmış bir çete üyelerini canlandırıyoruz ve olayımız zulayı paylaşmak. Oyun 8 tur sürüyor ve her birimizin elinde bu 8 tur boyunca kullanabileceğimiz 5’i kuru sıkı, 3’ü gerçek olmak üzere 8’er mermi kartı var. Her tur bu mermi kartlarından birini önümüze kapalı olarak koyuyor ve önce 1, 2, 3 diye sayıp her birimiz bir diğerimizin kafasına silah dayıyoruz. Daha sonra yine 1, 2, 3 diye sayılıyor ve isteyen yere yatıp teslim oluyor, ayakta kalıp da vurulmayanlar ortadaki zulayı paylaşıyor. Oyun boyunca üç mermi yiyen ölüyor. Oyun sonunda en değerli eşyaları kapmış olan kazanıyor. Kurallar işte bu kadar. Ben bu şekilde anlattığımda çoğu arkadaşım oyunun kolaylığına olumlu tepki gösterdi.