“Gelecek için hazır olduğunu zannediyorsun, ancak değilsin. Hatta en ufak bir fikrin bile yok! Gelecek kullan at tarzda olacak. Sen de öylesin pis serseri!”

Geleceğe hoş geldin! Mega şirketlerin çelik ve camdan kalelerinin, dev ekranlardan ve neon tabelalardan saçılan reklam çılgınlığının gökyüzünü kapladığı, pislik içinde sokaklarında çocuk yaşta sibernetik bağımlısı çete üyelerinin hüküm sürdüğü, süper model görünümünde teknisyenlerin her gün piyasaya yeni yüzlerce uyuşturucu süren kasap doktorlarla omuz omuza yaşam mücadelesi verdiği beton ormana hoş geldin.

1988 yılında Mike Pondsmith tarafından yazılan ve R. Talsorian Games tarafından Cyberpunk 2013 adıyla piyasaya sürülen sistem, masaüstü rol yapma oyunları hayranları tarafından çok büyük ilgiyle karşılanmıştı. 1990 yılında Cyberpunk 2020 olarak ikinci versiyonu, 2005 yılında ise pek ilgi görmeyen, oldukça vasat bir 3. versiyonu yayınlanan bu harika oyun, hayranları arasında en çok ikinci versiyonuyla bilinir. Cyberpunk 2020!

Oyun temel olarak Bruce Sterling ve William Gibson ekolü Cyberpunk anlayışını baz alır. “Style over Substance” yani “Bir şeyi ne kadar iyi yaptığın değil yaparken nasıl göründüğün önemlidir!” terimi oyunun rol yapma konusunda önerisidir. Mesela, “Mekana yürüyerek girme, büyük adımlarla içeri süzül”, “Bilet kesme, racon kes!” şeklinde özetleyip geçelim. Hatta bu stil olayının oyunda ne kadar önemli olduğunun altını çizme açısından şundan bahsetmeden edemeyeceğim: Oyunda “Cool” ve “Attraction” diye iki stat olduğu gibi, “Wardrobe and Style” ve “Personal Grooming” gibi skiller de var.

Kitabın kapağında 80’lerin bilimkurgu filmlerinden fırlama renkli bir sahne görürüz. İç taraflardaki çizimler ise maalesef siyah beyaz ve tarihi biraz geçmiş. Kitap içerik olarak oldukça yeterli, aradığınız bir şeyi bulmanız da oldukça kolay. Ekipmana ve sibernetiklere geniş bir alan ayrılmış. Oyun için çok önemli mevzular olduğunu ilk bakışta buradan anlayabilirsiniz. Netrunning-hacking kısmı biraz 80’ler bilimkurgu kafasında kalmış, ancak yine de en azından hackleme olayını diğer rol yapma oyunlarındaki gibi “zar atıp geç” tarzında yapmıyoruz.

Sibernetiklere değinmeden Cyberpunk tanıtmak olmaz. Oyundaki sibernetikler çok güçlü ile komik arasında geniş bir yelpazede seyrediyor. Her bir sibernetik belli bir “Humanity / İnsaniyet” kaybına sebep oluyor. Çok fazla sibernetik takarsak insaniyetimizi kaybede kaybede kafayı çiziyoruz. Tehlikeli hale geldiğinde oyun yöneticisi karakteri elimizden alarak dehşet saçıyor. Dilerse kendimize geldiğimizde bize geri veriyor, “Buyur, oyna.” diye. Bu şekilde delirmelere siberpsikoz (cyberpsychosis) adı vermişler. Oyunun geçtiği şehir olan Night City de ciddi bir problem haline gelmiş. CSWAT adı verilen siberpsikoz ile mücadele eden -avlayan olarak okuyun- bir polis birliği oluşturulmuş. Bunu sadece oyuncuyu tımar etmek için düşünmemişler, CSWAT takımı oynamak da ilginç bir deneyim. Bunun dışında Night City’de program yapan reality show ekibi de çok eğlenceli olabilir. “Trauma Team” adında, kapışmanın ortasından adam kurtaran bir organizasyon da mevcut. Bu da değişik bir oyun tarzı olabilir .