Aksiyon filmlerini hepimiz biliyoruz. Gerek televizyonda defalarca “ilk kez” gösterilen filmlerle, gerekse her geçen gün sinemalarda gösterilen teknoloji ürünleriyle aksiyon sineması, vurdulu ve kırdılı hayatına devam ediyor.

Aksiyon filmlerinin genel akışı belli: Fazlasıyla maço kahramanımız (Chuck Norris, Arnold Schwarzenegger, Sylvester Stallone, Michael Dudikoff, Van Damme vb.) çeşitli sebeplerden ötürü bir ortama girer ve tozu dumana katar. Odak nokta tozun dumana katılması olunca her film seneryo açısından gereken ilgiyi göremeyebiliyor. Ana karakterin maço gözükmesi (sert yüz hatları, baklava desenli karın kasları gibi) aksiyon odaklı bir film için genelde yeterli olduğundan oyunculuk namına bir uğraş görmek hayal olabiliyor. Haliyle, ortaya çıkan ürün çoğu zaman belirli bir kalitenin altında oluyor. Güzel aksiyon filmleri var mı? Tabii ki var (en basitinden Tarantino diye bir adam var). Ama kötü olanlar sayıca çok ve oldukça rezil filmler olunca aksiyon filmlerinin adı çıkıyor.

Bazen Mutluluğu Daha Uzaklarda Aramak Lazım

Hong Kong sineması Hollywood kadar köklü değil. Ellerindeki teknik imkanlar daha az. Oyuncu havuzları daha küçük. Bir kaç isim dışında dünya çapında tanınmış değiller. Filmler Kantonca (Güney’de konuşulan Çince diyelim) olduğundan ya dehşet verecek derecede kötü alt yazılara ya da İngilizce öğrendiğinize bin pişman edecek kadar kötü dublajlara maruz kalıyorsunuz, eğer aradığınız filmi bulabilirseniz.

Bütün bunlar Hong Kong filmlerinin gezegen üzerindeki en yüksek enerjili filmleri üretmesini engellemiyor. Bu adamlar dur durak tanımıyor. 1.5 – 2 saat içinde aynı film aksiyon filminden komediye, sonra drama, sonra korku filmine dönüşebiliyor. Hatta bazen bunu aynı anda yapıyor. Yer çekimi ve gerçekçilik bazen yoruma açık olabildiğinden dövüş sahnelerinin varabildiği noktaları ne siz sorun, ne ben söyleyeyim.

Daha iyi anlamanız için diyelim ki; Hollywood filmleri California sahilinde caka satan kaslı sörfçü çocuk. Bu durumda Hong Kong filmleri okyanusunun ortasında 20 metrelik bir tsunaminin üstünde Moby Dick’in karnında sörf yapan ve arkadan kollarını uzatan Kraken’a bir çift 9mm’lik tabancayla karşılık veren beyaz takım elbiseli adam oluyor. Hayır abartmıyorum!

Gelelim Feng Shui’ye…

Özellikle Hong Kong aksiyon filmlerindeki adrenalini kaybetmemek ve bir an önce oyuncuları ateşin ortasına atmak için kitapta ağırlık, kurallardan çok tasvire verilmiş. Sistem kısmı o kadar basit ki; konu hakkında bir fikri olmayan bir gruba sistemi anlatıp, karakterleri yaratıp oyuna başlamak neredeyse bir saat sürüyor. Tecrübeyle sabittir.

Karakter yaratmak için ana kitaptaki 26 örnek modelden birini seçip üzerinde oynamalar yapmanız yeterli. Bu modeller filmlerinde gördüğünüz karakterlerin tipleştirilmiş halleri. Tiplemeler birbirlerinden kesin çizgilerle ayrıldığı için aralarından seçmek kolay oluyor. Üzerlerinde yaptığınız oynamalar ise aynı tipten iki tane oldukça farklı karakter çıkaracak kadar geniş. Sıfırdan yaratma süreci olmadığı için karakter yaratma işlemi 15 dakika bile sürmüyor. Ayrıca oyun başladıktan sonra “Şurası olmamış!” diye değiştirmek de mümkün.

Öte yandan ortada bir model yaratma mekaniği yok. Olan arketipler göz kararı ve yoğun playtest ürünü. Bu da yeni model yaratmayı biraz riskli ve zahmetli kılıyor. Onun yerine olan modeli alıp ihtiyacınız olan karaktere ulaşana kadar üzerinde oynamak daha akıllıca.

Her rol yapma sisteminde olduğu gibi burada da özellikler ve yetenekler var. Özellikler sırasıyla Body (bedensel özellikler), Chi (ruhani özellikler), Mind (zihinsel özellikler) ve Reflexes (el-göz-ayak koordinasyonu). Standart insanlarda 5 olan bu özellik kahramanlarımızda genelde 5 ile 10 arasında değişiyor. Chi için durumlar farklı. Normal bir insanın genel Chi akışı ile alakası olmadığından Chi genelde 0 oluyor. Eğer şanslı biriyse ancak 3’e kadar çıkabiliyor. Tabi Chi’yi manipule edebilen büyücülerin veya kung-fu ustalarının Chi skorları daha yüksek oluyor.