White Wolf firmasının Ağustos 2009’da çıkarmış olduğu rol yapma oyunu Geist: The Sin Eaters’ta ölmek üzereyken diriltilen, bu diriliş için ise bir ruhla, pazarlık masasına kendi yaşamımızı koyarak ölünceye değin sürecek bir anlaşma yapan günah yiyicileri oynuyoruz.

‘Geist’ sözcüğü almanca kökenlidir ve ruh demektir. ‘Sin-Eater’ yani ‘Günah-Yiyici’ ise terim olarak belki bize uzak gelebilir. Günah-Yiyicilik; bir ölünün cesedinin başında ekmek ve bira içerek, sembolik anlamda o ölünün günahlarını yiyip tüketmek, böylece ölünün cennete bahşedilmesini sağlamak üzerine eski bir İngiliz geleneğidir. Yani oyundaki karakterimizi bir Günah-Yiyici olarak görürsek, ruh da onun sembolik olarak yemiş olduğu günahlar oluyor. Psikolojik korku konseptinde bir oyun için gayet başarılı bir isim.

Oyunun sunduğu en temel yenilik; ölüme, ölümün sağladığı güçlerle bağlanmış canlıları oynuyor olmamız. Yaşam ile ölümün birbirinden farklı kulvarlar olduğunu düşünüyorsak, Geist: The Sin-Eaters’ta bu önermenin tam tersi bizim karşımıza çıkıyor. Hem yaşam hem de ölüm çizgisi üzerinde yürüyoruz. Ölümü yaşarken hissetmenin insanda uyandıracağı travmatik tabloyu göz önüne alacak olursak; Geist: The Sin-Eaters’ın, New World of Darkness oyunları içerisindeki en karanlık oyun konsepti olduğunu söyleyebiliriz. Yine de bu oyun karakterler için ruhsal bir çöküntüden çok, onlara kullanmaları için verilmiş ikinci bir şansın değerlendirilmesini konu almaktadır.

Oyun Mekanikleri

Oyunun dinamikleri ağırlıklı olarak, senaryo kurgulanmasına okültik-ruhani bir hava katarak dünyamıza uyarlamak yönündedir. Oyunun geçtiği zaman 20. ve 21. yüzyıl (özellikler 60’lardan sonrasından günümüze değin) olarak belirtilmiş ve ağırlıklı olarak mezarlık, derin ormanlar, yeraltı gibi bölgelerin Underworld ile dünyayı ayıran katmanın inceldiği, dolayısıyla bu iki düzlem arasındaki geçişlerin kolaylaştığı yerler olduklarına işaret edilmiş. Bu da bir anlamda oyunların geçebileceği anahtar bölgeler ve mekanlar hakkında oyun yöneticisine fikir vermektedir.

Aynı bedende iki ruhun bir arada bulunması konusuna açıklık getirmek gerekirse, belirtmeliyim ki bu birleşme, bir ruhun başka bir bedenin kontrolünü ele geçirmesi ile alakalı değildir. Aksine simbiyotik bir bağlanma söz konusudur. Ruhun beden üzerindeki etkisinin miktarını ise karakter kağıdında bulunan ‘Psyche’ özelliği belirler. Psyche değerinin 1 olduğu bir durumda, karakter nadir durumlar dışında ruhun vücudundaki varlığını neredeyse hissetmez iken, Psyche değeri 5 olan bir karakter ruh ile sık sık telepatik iletişim halindedir, onun söylediklerine kulak verir, onun hatıralarına tanıklık eder veya onun o anda hissettiklerini hisseder. Kural kitabı ruhun oynanmasında oyun yöneticisinin yönlendirmesinin yeterli olacağını söylese de, yine kısa bir paragrafta, eğer istenirse başka bir oyuncunun ruhu oynayabileceğini de ekliyor. Ama ikinci alternatifte de kuralsal anlamda ek bir durum söz konusu değildir.

Yenilikler

Sistemsel olarak diğer tüm NWoD oyunları gibi tamamıyla ana kural kitabına bağlı kalınarak hazırlanan oyun, NWoD-d10 zar sistemi ile oynanıyor. Geist: The Sin-Eaters oyununa özel yeniliklere kısaca değinecek olursak:

Karakter hazırlama aşamasında Threshold özelliği ile ruhun nasıl öldüğü, karakterin bundan sonraki yaşamına etki ederken, Psyche ve Synergy özellikleri ile Günah-Yiyicinin hem ruha hem de ölümün doğasına ne denli bağlı olduğu belirlenir. Sahip olunan Manifestation ve Key özellikleri, metafizik konseptlidir ve bu özellikler birbirleri ile çaprazlanarak karaktere birbirinden farklı güçler bağışlanır. Günah-Yiyicinin damarlarında dolaşan Plasm maddesi, benim tabirimle ‘ölümün esansı’dır ve Günah-Yiyicinin sahip olduğu doğaüstü güçleri aktive etmesini sağlar. Ölümlerden hatıralar saklayan ve farklı güçleri olan Memento nesnelerini kullanabilmek, dünyamızdan ölülerin diyarı olan Underworld’e açılan kapılar olan Haunt’lardan geçebilmek, Günah-Yiyicilere özel Ceremony ritüellerini gerçekleştirebilmek ve günah-yiyicinin kendisini iyileştirebilmesi de Plasm sayesinde mümkündür.

Tüm bunlarla birlikte, Günah-Yiyicilerin barındırdıkları ölüm olgusu onlara; hayalet ve ruhları görebilme, hayaletlerle zihinsel etkileşime geçebilme, onlarla mücadele edebilme yetileri kazandırmanın yanı sıra, Underworld’e inebilme, bir ölümlünün yaralanma durumunu kestirebilme, bir ölüye dokunarak onun ölüm anını görebilme, zehirlere ve toksinlere karşı bağışıklık da kazandırır .

Ölülerin diyarı Underworld ise metafizik olarak düşünüldüğünde ölümün ve ölen her şeyin içinde barındığı, içerisinde bulunan çok az varlığın, enerjinin ve nesnenin stabil kalabildiği, muazzam ölüm lordları tarafından yönetilen, farklı katmanlardan oluşmuş bir düzlemdir. Underworld hakkında Book of Dead kitapta Underworld’e dair daha çok bilgi bulunuyor.

Ayrıca kendi tabiriyle “sayılamayacak kadar çok oyunun geliştiriciliğini üstlendiği gibi”, Geist: The Sin-Eaters’ın da oyun geliştiriciliğini üstlenen Ethan Skemp’in yaklaşık 15 yıldır White Wolf için hem yazarlık hem de oyun geliştiriciliği yaptığını da hatırlatmam gerekir. Yalnızca WoD üzerine en deneyimli kişilerden biri olması sebebiyle bile Ethan Skemp’in bu oyununa güvenilmelidir diyorum. Herkese iyi eğlenceler.

Konuk Yazar: Hakan Arslan