Steve Kenson, kitabın ön sözünde neden yeni bir süper kahraman temalı rol yapma oyunu tasarladığını açıklamaya çalışmış. Icons’ın ilk süper kahraman temalı rol yapma oyunu (RYO) olmadığı malum. Hatta Kenson’un tasarladığı illk süper kahraman temalı RYO da değil! Ne de olsa kariyeri boyunca piyasaya sürülen aşağı yukarı tüm benzer temalı RYO projesinde yer almış, son olarak da Mutants & Masterminds gibi başyapıt ortaya koymuş bir tasarımcıdan bahsediyoruz.

Kenson, Mutants & Masterminds’ı geliştirdiği yaklaşık 10 yıl boyunca özgün mekanikler ekleyerek sistemi d20 kökeninden olabildiğince ayrıştırmaya çalıştı. Özellikle son versiyona şöyle bir baktığımızda bu konuda ne kadar başarılı olduğunu görebiliriz. Ancak biraz daha dikkatli bakınca d20 şablonunun varlığını hissederiz. Bunun kötü bir şey olduğunu iddia etmek ahmaklık olur elbette. Ancak tasarımcı gözüyle bakmaya çalışırsak bunun oldukça sınırlayıcı bir durum olduğunu görürüz. Zira M&M’in tasarlanma sebebi 2000’li yılların başında oldukça popüler olan d20 sistemini kullanan bir süper kahraman RYO’su ortaya koymaktı. Her şey bir yana M&M için harcanan 10 yıl ardından Kenson’un yeni arayışlara girmesi, hatta Icons gibi tamamen indie bir proje ortaya koyması bana hiç şaşırtıcı gelmedi.

İlk Bakışta

Kolay taşınır bir boyutta hazırlanmış karton kapaklı Icons’ı incelemeye başladığımızda ilk göze çarpan şeylerden biri; kötü sayfa tasarımları oluyor. Maalesef kitabın genel sunumu pek profesyonel görünmüyor. Kocaman yazı boyutları, tek sütunluk dizilimleri oldukça rahatsız edici. Bu durumun kitabın PDF sürümlerinin tabletlerde, hatta akıllı telefonlarda zum yapmaya gerek kalmadan rahatlıkla okunabilmesi için böyle olduğunu düşünmeye çalışmak da pek fayda sağlamıyor. Kitabın içindeki çizimlerde ise oldukça basit bir illüstrasyon tarzı kullanılmış. Ancak oldukça sempatik olduklarını da vurgulamadan geçmek haksızlık olur. Ancak şunu da ekleyeyim: Icons’ın Assembled Edition adlı yenilenmiş versiyonunda ciddi görsel iyileştirmeler yapıldı.

Oyun mekanikleri dahilindeki her şeyin dengesi “Levels and Scale” adı verilen bir tabloda yer alan 1 ila 10 arasındaki sayılar ve bu sayılara verilen üçer adet “Feeble”, “Typical” ve “Amazing” gibi tematik kriterler etrafında dönüyor. Normal bir insanın yetenekleri 3 (Average, Mediocre, Typical) olarak kabul edilirken, bir insanın değişim geçirmeden yükselebileceği en yüksek sayı ise 6 (Extraordinary, Remarkable, Superb) olarak belirlenmiş. 10 ise kozmik güçleri (Astonishing, Cosmic, Marvelous) temsil ediyor. Bu tablodaki sayılar ve kriterler aynı zamanda oyun karakterlerin yeteneklerini test etmesi gereken her türlü durumda zorluk derecesini belirlemek için de kullanılıyor.

Temel Mekanik

Icons oynamak için sadece iki adet birbirinden farklı renkte altı yüzlü zar yeterli. Oyun içinde test adı verilen yetenek denemeleri yapmak için ise klasik olarak zar atıyor, sonucu ilgili yeteneğinizle toplayarak zorluk derecesini geçmeye çalışıyorsunuz. Tüm testlerde zar atma mekaniği aynı: Bir zarı pozitif, diğerini ise negatif olarak belirleyerek zarı aynı anda atıyor, negatif sonucu pozitiften çıkarıyorsunuz. Sonuç -5 ile +5 arası oluyor. Alternatif olarak iki zarı attıktan sonra toplayabilir ve sonuçtan 7 çıkartarak da aynı sonuçları alabilirsiniz. İki zarın atılıp etkileşime girmesi sebebiyle düz bir olasılık çizgisi yok sistemde. Dolayısıyla en iyi ya da en kötü sonuçları daha azken ortalama sonuçlar daha çok karşımıza çıkıyor.

Diyelim ki; oyunda bir test yaptınız ve zarları atıp sonucu ilgili yeteneğinize eklediniz. Çıkan rakamın zorluk derecesini karşı ne durumda olduğuna bakılır. Eğer zorluk derecesini geçemediyseniz “failure”, tutturmuş ya da iki fazlasına kadar aşmışsanız “moderate”, 3 ya da 4 ile geçmişseniz “major”, 5 ve üstünde geçmişseniz ise “massive” başarı elde etmiş olursunuz. Kullandığınız yeteneğe göre bu sonuçlar farklı sonuçlar verebiliyor bu sistemle.