Sanıyorum bugüne kadar hepimiz en az birkaç kez kendini zarla sınırlamak istemeyen oyuncularla karşılaşmışızdır; hatta bu tarzı benimsemiş bazı oyun yöneticileri de mevcuttur. Nobilis: The Essentials, özellikle onların ilgisini çekecek bir sistem. Çünkü hem tanrısal varlıkları oynuyorsunuz, hem de zar atmıyorsunuz. Rol yapma oyunlarının eğlencesinin en az yarısının temelinin zarın belirsizliğinde yattığına inanan insanlar dahi (bir tanesi de ben oluyorum, ama yanlış anlaşılmasın bakın, yarısı dedim) bu ustaca yazılmış sistemi denediklerinde düş kırıklığına uğramazlar diye düşünüyorum. Oyunun dinamikleri son derece zengin, ancak bilen bilir, bu tür oyunlarda sistem ne kadar basitleşirse, tecrübe gereksinimi o kadar yükseliyor. Oyunun 3 sürümü mevcut, biz 2011’de yayınlanan üçüncüsü hakkında bilgi vereceğiz.

Öncelikle, karakterinizin sembolize edeceği bir konsept seçmeniz gerekiyor. Bu hoşunuza giden herhangi bir şey olabilir; zamanın efendisi, fırtına getiren, dünyaları aydınlatan, yolların hakimi, alevlerin yöneticisi ve daha niceleri, artık egonuz nasıl uygun görürse. Karakterinizin, sıradan bir ölümlüyken bu güçleri kullanabilen, hatta bu gücün kendisi haline gelen bir varlığa dönüşmesine tanıklık edeceksiniz. Seçtiğiniz konsepte göre bir Avatar’ınız var (Bu avatar konsepti, mantık olarak Mage: The Ascension’dakinden pek farklı değil) ve her Avatar, bir Imperator’a hizmet eder. Güçleriniz belirmeye başladığında, soylu bir ailenin (Familia) parçası haline gelirsiniz ve bir Imperator sizi seçip kendi enerjisini aktarmaya başlamıştır bile. Hangi Imperator’un sizi seçeceği,sizin seçtiğiniz konsepte ve kişiliğinize göre değişecektir;

• Dünyanın ideasını vücuda getirmeye çalışan Melekler,
• Cehennem’i sunakları ilan etmiş düşmüş melekler yani lanet Şeytanlar,
• Bilge oldukları kadar haşin, amansız ve insanlığı kurtarmaya çalışan kanun koruyucuları Işığın Üstadları,
• İnsanlığın içindeki karanlık ve yok edici dürtülere bayılan Karanlığın Üstadları,
• Bize tamamen yabancı, anlamlandıramayacağımız, dünyamızı yöneten “Öz Tanrılar,”
• Bildiğimiz kainatın dışından gelen ve yabaniliğin hakimi Kaos Üstadları,
• Dünya’nın küllerinden çıkma, Aaron’un Yılanları; adı sizi korkutmasın, genellikle oldukça sakin ve filozof yaratılışlılar.

Nobilis evreninde, dünya Mythic ve Prosaic olmak üzere ikiye ayrılır; Prosaic (Basit, yavan) Dünya bizimkinin neredeyse aynısıdır, mesela arabanız bozulursa bir tamirciye götürmeniz gerekir. Mythic, yani hepimizin göremediği dünya ise, bugüne kadar anlatılagelmiş Peri Diyarları’ndan pek farklı değildir. Burada arabanızı tamirciye götürmek yerine, tedavi etmek için onun ruhuyla iletişim kurarsınız. Bu iki dünya daha pek çok diyara ayrılıyor ve dört Imperatum’un kurduğu bir konsey tarafından yönetiliyor.

Council of Four’u oluşturan Imperatum’ları şöyle açıklayabiliriz;

Lord Entropy: Konseyin lideri ve dünyanın hakimi ve kendisi Tecavüz, Yıkım ve Aşağılama’nın Efendisi. Sanırım nasıl bir varlık olduğunu fazla anlatmaya gerek yok, kitapta bildiğiniz her şeyden daha kötü diye tabir ediliyor .

Surolam: Bu hanımefendinin kişiliği pek bilinmez, ancak fazlasıyla gelenekçi ve değişime karşı bir tavrı vardır. İradenin temsilcisi olarak bilinir. Ona göre insanların varlığını sürdürebilmeleri için sıradan, basit kanunlar yeterlidir ve olağandışı kavramları unutmak, hepsinin hayrına olacaktır .

Ha-Qadosch Berakha: Kendisi bir “Master of the Wild” olarak tanımlanır, dünyayı kendi oyun alanı olarak algılar, yönetimle pek ilgilenmez ve ancak kendi çıkarına oy kullanır .

Ananda: Cinayetin Imperatum’u olmasına rağmen, konseyin en etkisiz üyesi olarak kabul edilir, çünkü asla Lord Entropy’ye karşı oy kullanmaz. Tam bir güzellik abidesidir. Bazı oyuncular, Lord Entropy ile aynı kişi olabileceğini düşünürler.

Gördüğünüz gibi pek kızdırmak isteyeceğiniz türden varlıklar değiller. Nitekim Nobilis’in ana amacı; Imperator’larının istekleri doğrultusunda dünyayı zenginleştirmek ve bu esnada Zenginlik’i (Bir Noble’ın bünyesinde barındırdığı gerçeklikler bütünü)  yok etmeye çalışan Excrucian’larla savaşmaktır. Ancak bu sırada uymak zorunda oldukları beş emirli bir kod vardır ki, buna da Code Fidelitatis denir. Bu kodun beş maddesi;

1. Bir başkasını sevmeyeceksin.
2. Zararsıza zarar vermeyeceksin.
3. Bir hayvanın (burada sıradan insanlardan bahsediyor, zaten Nobilis, Noble kavramlarının içerdiği metaforu açıkça görüyoruz) buyruğuna girmeyeceksin.
4. Hiçbir gücü kodun adaletinin üzerinde tutmayacak ve korumayacaksın.
5. Imperator’unu savaşın, savaşı da kendinin üzerinde tutacaksın.

Sanırım oyunun ahlâki bakımdan ne kadar kompleks olduğunu anlatmak için bu kadarı yeterli. Bir Nobilis’in öğreneceği ilk şey şudur; yaşadığımız dünya bir yalandır. Bir tür barınaktır, kainatın acımasızlığından saklanmamızı sağlayan korunaklı bir tür kreş. Karmanın izin verdikleri altında dekore ettiğimiz bir beşik ve oyun sisteminde, ancak kendi çöplüğünde ötebilen varlıklar olduğumuzu unutmamak gerek. Tanrıların insanlardan çok daha fazla kurala uymaları gerektiği düşüncesine yabancı olmayanlarınız, oyunun hiç de kolay olmadığını anlayacaklardır.

Nobilis: The Essentials, puana dayalı bir sistem ve değişik puan türleri olması, özellikle karakter yaratımında işi biraz komplike yapıyor. Oyun mekaniğini çok basitçe anlatmak gerekirse, satın aldığınız yetenekleri, Miracle puanları ekleyerek, 0-9 arasında değişen zorluk sistemine göre yapmak istediklerinizi başarmaya ve dünyayı değiştirmeye uğraşıyorsunuz. Bazen Miracle puanları, Hollyhock God lakaplı yönetici (Storyteller, Dungeon Master, Keeper gibi) tarafından veriliyor. (Hollyhock, hatmi çiçeği anlamına geliyor, hani Barış Manço’nun şarkısında geçenden) Bu ekstra puanların verilme mantığı da pek çok sistemdeki karma yahut hero point’ten farklı değil. Ancak zar olmadığı için, oyun yöneticinizin adalet duygusundan emin olsanız iyi olur .

Nobilis: The Essentials, fazlasıyla kavramsal bir oyun, eğer bu yönde merakınız varsa, en basitinden zarsız oyunları denemeye eğilimliyseniz mutlaka deneyin. Değişik bir alternatif için, bunu bildiğiniz mitolojik settinglere de uyarlayabilirsiniz, mesela ben bu sistemle American Gods oynatmıştım.