Cyberpunk konusunda yazılmış başka rol yapma oyunları olsa da, hiçbiri sistem konusunda pek beni tatmin etmemişti. Interface Zero mükemmel bir dünya sunuyordu, ama sistem olarak Savage Worlds kadar derinlik sağlayabiliyor muydu, tartışılır.

Sistemin oyunun genel oynanışını desteklemesi önemlidir. Keza GURPS ve Savage Worlds gibi yarattığımız herhangi bir dünyada oyun oynama fırsatı veren sistemler, aslında “bir oyun şekline” hizmet etmektedir. Savage Worlds, konu aksiyon olunca kendine gelir. Aksiyonda kraldır. Araştırma geliştirme konuları devreye girince sistem destek konusunda daha bir zayıflamakta. Nova Praxis bu konuda diğer bir alternatif. FATE sisteminin özel bir versiyonunu kullanan oyun aslında başarılı.

İşte şimdi konumuza dönerek Technoir’i övmeye başlayabilirim. İlk defa bir cyberpunk oyununu bu kadar destekleyen farklı bir sistem var. Sistemin kendisini uygulamak son derece keyifli. Technoir aslında uzun soluklu bir D&D oyununun arasında 2-3 oturumluk bir mola. Farklı bir soluk.

Oyunu “adjectives”, “nouns” gibi İngilizce gramerinden alınan kabiliyetlerle oynuyoruz. Basit ve sade, d6 havuzu oluşturma mantığıyla. Bu konuya sonra değineceğim. Önce biraz oyunun konusuna girişeyim:

Technoir bizi gelecekte araştırma ve sonunda bir görevi nihayete erdirme teması içeriyor. Bir ekibiz. Görev var ve hallediyoruz. Cyberpunk, dedektiflik, ajanlık ve aksiyon bir arada. Oyuna başlamadan önce kendimize bir konu seçiyoruz. Bir “transmission”, Fiasco oyununu bilenler için yabancı gelmeyecek bir playset bu. Ortada bir konu, çeşitli ihtimaller var. Playsetimize oyuncularla beraber karar verip, farklı, rastlantısal bir tema belirleniyor. Bu temaya göre konu rastgele olarak şekilleniyor.

Eski bir limuzin, kilisenin adamları ve pahalı bir tablo geldi diyelim. Oyun yöneticisi bu aşamada hikayeyi belirleyip bir plot oluşturuyor. Senaryo belli artık oyuncuların karakter kağıtlarına geçiş yapabiliriz. Oyuncuların karakter kağıtları verb’lerden oluşmuş durumda. “Hareket et”, “ateş et”, “saklan” gibi bu fiillerin neye yaradığını anlamak güç değil. Velhasıl oyuncular bu puanları doldurmak için kendilerine bir arka plan seçiyor. Buna oyunda eğitim programı adı veriliyor. Misal soldier seçip, “ateş et”, “hareket et” ve “kavga et” fiillerine 1’er puan ekleyiveriyorlar.

Asıl belirleyici ise oyuncuların kendilerinin belirleyeceği “adjectives”. Bir sıfatla karakterimizi özgünleştiriyoruz. Az önceki soldier için “brave” seçebiliyoruz. Bu seçtiğimiz sıfat bize olumlu bir getiri sağlıyor. Zar havuzumuza fazladan bir zar gibi. Bu sıfat tablodan seçilebileceği gibi, oyun yöneticisiyle beraber yeni bir sıfat da belirlenebilir. Oyunda karşılaşacağımız duruma göre yeni sıfatlar, objeler zar havuzuna negatif yada pozitif etki sağlayabiliyor.

Seçtiğimiz transmission da olası “connection” denilen bağlantı ve akıl danışmanları her oyuncu için 3 adet seçiliyor. Bu seçimler oyun esnasında bize destek olacak arka plan ekibinin netleşmesini sağlıyor. Alet, edevat, ekipman ihtiyacı, karanlıkta kalan bilgilere ulaşma ve benzeri yardım ihtiyaçlarımızla bunlar ilgileniyor. Sonra bu seçimlerimiz için de bir adjective bağlıyoruz. Ve evet, adjective mantığı ve cisim olay etiketleme bu oyunun temelini oluşturuyor.