Lovecraft evreni, üzerine oyun yapılmaya çok müsait. Son zamanların başarılı firmalarından Reality Blurs, karşımıza güzel bir ürün çıkardı. Hatta öyle bir ürün ki, ben bu satırları yazarken ENnies 2014 ödüllerinde en ciddi 4 ödül için aday gösterildi bu oyun.

Beni tanıyanlar bir Cthulhu fanı olduğumu ve bu konu üzerine yapılan hemen hemen her şeyi takip ettiğimi bilirler. Son çıkan ürünler ise çok başarılı. Call of Cthulhu rol yapma oyunu 7. Edisyona yelken açtığı bu günlerde artık rakipsiz değil. Son çıkan Trail of Cthulhu ve Acthtung Cthulhu oyunları zaten “Oh be! Şimdi oldu!” dedirtmişti bana. Ama bu sefer kafam iyice karıştı; “Tremulus gelmiş geçmiş en iyi Cthulhu rol yapma oyunu olabilir mi? Bu oyunun farkı ne? Neden özel?”

Oyuna başlayan her karakter, bir karakter kağıdı yerine adına “playbook” denilen “oyun kitabını” eline alıyor. Her playbook sahibi diğer bireylerde olmayan “move” adı verilen hamlelere sahip. Evet hamle! Her yapabileceğimiz aksiyon hamle olarak nitelendiriliyor. Birini ikna etmek gibi, diğer bireylerin de sahip olabileceği hamleler olduğu gibi, sadece size has hamleleriniz de olabiliyor.

Diyelim ki “heir” oynuyorsunuz. Ancestral home hamlesi yalnızca size ait. Malikanenize gidip yararlı alet edevat bulabiliyor ya da iki adet ipucuna ulaşacak bilgiye ulaşabiliyorsunuz. Kendine has playbook mantığı, bireyleri oynadıkları karaktere daha çok bağlıyor. Herhangi bir durumda playbooklarımızı karıştırmak çok keyifli. “Bu durumda ne yapabilirim?” sorusuna aradığımız cevap playbooklarımızda.

Oyunun zar mekanikleri “Dungeon World” adlı başarılı yeni nesil bir oyunda da kullanılıyor. Asıl adı Apocalypse Engine. Bilmeyenler için biraz bahsedeyim: Oyunda 2 adet 6 yüzlü zar kullanıyoruz. Gelen sonuçlara göre, ya tamamen başarılı oluyoruz. Ya kısmen başarılı olsak da bize dezavantaj sağlayacak bir olayla karşı karşıya kalıyoruz ya da oyun yöneticisine bir “hard move” adı verilen hamle şansı veriyoruz ki, hard move bizi gerçekten üzüyor. Genellikle 2 zarda 10 ve üzeri sonuç bulduğumuzda rahatlıyoruz; başarılıyız ve doğru yoldayız, problem yok. 7-9 arası ise, evet yaptık, ama başımıza bir nane geldi. 6 ve aşağısı geldiyse ayvayı yedik modu. Bu atılan 2 zara bonuslar ya da penaltı da alınabiliyor. Playbookumuz hazırlanırken belirlediğimiz özellikler yaptığımız eylemlere olumlu olarak yansıyabiliyor.

Temel olarak 5 nitelik var oyunda. Reason, passion, might, luck ve affinity. Bunlara puan yatırmak için her playbook bize set halinde seçenekler sunuyor. Misal might -1, luck +1, affinity +2, passion -1, reason +2 gibi bir set seçtiğimizi var sayalım. Bu seçimimizi kutucuklara koyup, playbookumuzu çıktı alıp oyuna başlayıveriyoruz.

Oyunun mantığını ve hamleleri nasıl kullandığımızı bir örnekle anlatmak istiyorum. “Act under pressure” yani “baskı altında hareket etme” her birey tarafından ortak kullanılabilecek bir hamle. Oyun yöneticisi, “Elleri tüfekli adamlar kapıyı tekmeleyerek açıyor!” dediğinde, “Kaçıyorum pencereden!” dediğimizi düşünelim: Bu bir roll + reason zarı. Yani atacağımız zara reason değerimizi ilave ediyoruz. Örnek verdiğim değerlerde reason +2 idi. Yani 4-4 attığımızda bu ilave 2 bonus ile 10 ve üstü değerini buluyoruz. Sonuç; ardımızdan pencereyi kapattık, üstelik fark edilmedik. Bahçeden içeri güvenle bakabiliriz. Muhtemelen “burada değiller” deyip çıkacaklar. 4-1 attığımızda, iki bonus puan ile ancak 7 sayısına ulaşabiliyoruz. Başardık ama bir şeyler ters gitti. Oyun yöneticisi burada devreye girecek ve başımıza bir bela saracak. Kaçtık ama pencereyi tam kapatamadık, kaçtık ama bütün zorlukla ulaştığımız içinde olası deliller bulunan kitabımızı içerde düşürdük gibi. Sonuç 6 ve aşağısı geldiğinde ise, o lanet pencere açılmıyor. Tehlikeyle burun burun kalıveriyoruz. Sıra oyun anlatıcısına geliyor. Hard move denilen bir hamle yapacak. Muhtemelen bu adamlar üzerimize ateş açacak. Saldıracak, kovalayacak, kısaca hoşumuza gitmeyecek bir şeyler yapacak.