Meslekler

WFRP’nin “seviye atlama” olayları da çok sevdiğim yönlerinden biri. Oyuna başladığınızda bir “meslek” seçiyorsunuz. Bu meslekler arasında, eczacıdan katipliğe, kaçakçılıktan arena dövüşçülüğüne, soylu beylikten keşişliğe kadar yüzlerce seçenek var. Her meslek size farklı özellikler kazandırıyor; bir avcı ormanda gizli kolcu işaretlerini bulabilirken bir düzenbaz karşıdakinin yalan söyleyip söylemediğini hemen anlayabilir. Bir zaman sonra mesleğinizde kazanılabilecek tüm kazanımları yaptığınızda, daha üst seviye bir meslek seçebilirsiniz. Bu yolla kariyerinize basit bir yankesici olarak başlayıp sonrasında bölgeden haraç toplayan bir suçluya en son da size bağlı çetelerin olduğu bir suç kralına dönüşebilirsiniz.

İnsan dışında oynanabilecek ırklar elfler, cüceler ve buçukluklar olarak sıralanmış. Bu ırkların kendilerine has meslek seçimleri de olabiliyor. Doğru bildiniz, genelde bu ırka has meslekler Legolas ve Gimli’leri yaratmak için kullanılıyor. (Frodo’yu kim ne yapsın?)

Ekonomi

Sistem hakkında bahsedeceğim son nokta, işin ekonomik boyutu. Kural kitabı çok detaylı biçimde bize bir ekonomi döngüsü sunuyor, her türlü malzeme ve silahın fiyatları ve bulunabilirlik düzeyleri belirlenmiş. Bunun dışında konaklama, yolculuk ve belli sosyal hizmetlerin de (saç kesimi, fahişelik, muhafızlık vs.) ne kadara patlayacağı kestirilebiliyor. Bazı malzemeler gerçekten çok pahalı, örneğin basit bir gezginin bir dürbün alma imkânı neredeyse yok. Burada da işin içine oyuncuların hizmetleri karşılığında onlara bu malzemeleri sağlayabilecek loncalar ve gruplar giriyor. Tüfek çok değerli bir silah ve başlangıç seviyesinde oyunculardan belki de hiçbiri bir tüfek almayı düşünemez ancak oyuna “Asker” mesleğini seçerek başlayan oyuncular doğrudan bir tüfek sahibi olabilir.

Hikâye

Temel işleyişi anladıysak hikâye kısmına geri dönebiliriz: Oyuncular genelde bu büyük İmparatorluğun bir köşesinde macera peşinde koşuşturan veya maceranın gelip onları bulduğu karakterleri canlandırıyor. Terk edilmiş köylerde geceleri ortaya çıkan yaratıkların izini sürebilirler veya kalabalık şehirlerde özellikle soylu hanımları ağına düşüren bir tarikata sızmaya çalışabilirler. Maceralar oyuncuları, dünyanın en kadim ve bilge ırklarından kertenkele görünümü Lizardmen halkıyla veya yer altındaki sonsuz tünellerin efendileri olan fare görünümlü Skaven topluluklarıyla karşılaştırabilir. Ancak yüzeysel sebepler ne olursa olsun, oyuncular çoğu belanın altında, en derinde yatan gerçek sebebin Kaos Tanrıları olduğunu keşfedecektir.

Farklı şekillere bürünüp farklı yöntemler deneyen birçok iblis, insanları baştan çıkarmaya uğraşmaktadır. Oyuncular, gizli bir tapınağa adak veren birkaç köylünün topraklarının daha verimli olduğunu ve mahsullerinin arttığını öğrenebilir. Bir şehirdeki soylu hanımlar, yetim çocuklara yardım amaçlı balolar ve davetler düzenliyor ve bu davetlere katılan hiç kimse, o gece yaşadıklarını tam olarak hatırlamıyor olabilir. Bu evrende hiçbir şey görüldüğü gibi değildir. Oyuncular derine indikçe, köylülerin adaklarının, insanlığın çok eski bir düşmanını uyandırıp onu güçlendirmekte olduğunu keşfedebilirler. Soylu hanımların düzenledikleri gecelerde uygunsuz ilişkiler dönmekte ve her türlü sapıkça ritüel gerçekleşmekte olabilir. En nihayetinde oyuncular Kaos Tanrıları tarafından kendi saflarına çekilmek istenecek ve bu yolda gözleri korkunç tehditler veya karşı konulamaz hediyeler görecektir.

Her ne kadar kıvrak zekalarıyla işin içinden sıyrılmaya ve gizemleri çözmeye çalışsalar da iş çoğu zaman dönüp dolaşıp karanlık ile yüzleşmeye gelecektir. Umudun tükendiği noktada iblisler veya hizmetkarlarıyla savaşmak için kılıçlarını çeken ve büyülerini mırıldanmaya başlayan oyuncuların çabaları mutlaka görülecektir. O veya bu şekilde İmparatorluğun koruyucu tanrısı Sigmar ve diğer bazı güçler, karanlığa karşı savaşanların yanında olacaktır. Ancak bu dünyada hiçbir savaş kayıpsız kazanılmaz ve hiçbir galibiyete bir şeylerden vazgeçmeden erişilmez.