Oyunculardan gelen itirazları sabırla dinledikten sonra, sakince hata yaptıkları noktayı gösterdim. Üçüne de saatlerce yetecek kadar görünmezlik büyüleri vardı; arcane trickster’ın yarasa familiar’ı sayesinde ışığa ihtiyaç da duymayabilirlerdi. İlk başta rakiplerin yerlerini iyice tespit edip, sonra bir strateji belirleyip öyle girselerdi bu durumda olmazlardı. Ne yaptılar? Ellerinde meşaleler ile saklanmadan ve son derece gürültülü şekilde, duvarların kenarından bile değil, geniş koridorların ortasından yürüyerek zindanda dolaştılar. Dolayısıyla dayağı yediler. Bunu hatırlattığımda itirazları sona erdi, çünkü mantık geçerliydi.

Eğer oyuncunun itirazları çok çok acil şeyler değilse, oyunun sonunu beklemesini istemelisiniz. Böylece oyunda diğer arkadaşların vaktini ve eğlencesini öldürmeden sorunları çözebilirsiniz. İtirazlarını da pasif-agresif yöntemlerle, oyunu baltalayarak değil, gerçek bir arkadaş olup doğrudan söyleyerek çözmesini istemelisiniz. Kendisi eğlenmiyor diye başkalarınınkini de baltalayan bencil insanlarla ise bir-iki denemeden sonra yolları ayırmakta sıkıntı yok. Yine de iki tane sorunlu oyuncu ile karşılaştınız diye üçüncüyü düzeltmemezlik etmeyin. Bir öncekinde işe yaramayan yöntemin, bir sonrakinde yarayabileceğini unutmayın.

Diğer örnek ise, diyelim ki oyuncular birisinden bilgi almak için onu korkutmayı denediler. Zarda 20 attığı halde adamın neden korkmadığı konusunda itiraz ettiler. Bu adamın aslında kılık değiştirmiş bir canavar avcısı olduğunu, ölümlü tehlikelerden korkmayan birisi olduğunu, oyuncuların canavar olup olmadığını anlamak için o kılıkla orada bulunduğunu açıklayamazsınız. Bu durumda işte biraz özgüven zırhınızı kuşanıp “Zamanı gelince öğrenirsiniz. Böyle olmasının sebebi var” demelisiniz. Tabi bu açıklamasız olayların sayısı çok artarsa sürekli sallayarak, kafanıza göre oynattığınız ve yaptıklarının sonuçlarının değil, sizin railroad’ınızın sürekli karşılarına çıktığını düşünürler. Bu kötü. O yüzden, öz güven kartını oynarken biraz dikkatli olmalısınız.

Oyuncu, sonuçları oyun-dışı olarak değil oyun-içi olarak beğenmemiş olabilir. Örneğin, karakteri istediği gibi bir ilerleme göstermemiştir, ilk oynamak istediği karakterden başka bir karakter oynamaya başlamıştır ve bu hevesini kırmıştır. Örneğin hikaye ve şartlar gereği alignment değişimi yaşamıştır ve gerçekten de iyi karakter oynamaya kafasını hazırladığı halde başaramamıştır. Karakterinin yeni hali ona heyecan vermiyordur ve bunu da oyundan soğuyarak gösteriyordur… Olabilir. Bu durumda ona, istediği rolü yapmak için bir oyun-içi fırsat verebilirsiniz. Tekrar iyiliğin yoluna dönmesi (ya da ilk başta neyi tasarladıysa ona dönmesi) imkanını karşısına çıkartabilirsiniz. Bunu da orta uzunlukta bir quest gibi tasarlayıp spot ışıklarını bu fırsata ve değerlendirilmesine verirseniz oyuncu heyecanını geri kazanır.

Kısacası, oyun içi itirazları oyun içi, oyun dışı itirazları oyun dışı çözeceğiz.

Komple, kendiliğinden gıcık oyunculara ne yapacağız? Bir kere, bu kişinin gıcık biri olup olmadığından emin olmalıyız. Tartışma çıktığında, sinirler gerildiğinde insanları “bu herif de boktan bi herif” deyip rafa kaldırmak işin kolayı. Biraz kendimize hakim olup insanlara bir şans vereceğiz. Baktık düzelmiyor, bir dahaki oyuna çağırmayarak çözebiliriz.

“Sorunlu oyuncu”lar ve oyunculardan kaynaklanan sorunları inceledik. Bir sonraki yazımızda, karakterlerden kaynaklanan ve oyun-içi çıkan sorunları inceleyeceğiz.