2. Dünya Savaşı’nın gidişatı artık belli olmuştu. Avcı, av konumuna düşmüştü. Almanya doğudan ve batıdan işgal altındaydı ancak en büyük acılar ve en büyük hesaplaşma Sovyetler’in saldırdığı Doğu Cephesi’nde yaşanıyordu. Flames of War, son bir yıl içinde savaşın bu son dönemlerini anlatan 4 kitap çıkardı. Geçen yazıda bunlardan Batı Cephesi’ni konu alanları anlatmıştık. Bu yazıda sıra, Kızıl Ordu’nun intikamında…

Bagrasyon Operasyonu’nu başarıyla tamamlayan Ruslar artık Almanya sınırındaydı. Polonya dahil başlangıçta Wermacht işgaline kaybedilen tüm topraklar geri alınmıştı. Sovyet tankları bir yandan Viyana ve Budapeşte’ye ilerlerken, Stalin’in gözünü asıl diktiği yer Berlin’di.

Zor Zamanlar, Zorunlu Tedbirler – Desperate Measures

Durumun kısa özeti şuydu; Polonya’nın merkezini ve Berlin’e giden yolu koruyan Alman “A Ordular Grubu” karşısında, Sovyet ordusu piyade sayısında 9’a 1, tank ve top sayısında 10’a 1 üstünlüğe sahipti. Kızıl Ordu artık savaşın başındaki deneyimsiz, kolay lokma halinden çok uzaktı. Alman Blitzkrieg taktikleri örnek alınarak ve ilerletilerek, Sovyetler Derin Operasyon doktrinini geliştirmişti.

Kızıl Ordu Şubat 1945’te kuzeyde Prusya liman kenti Danzig’in sınırındaydı. Almanlar ağır kış şartları altında böyle bir taarruz beklemiyordu. Mareşal Zhukov, Polonya’da Alman “A Ordular Grubu” ve “Merkez Ordular Grubu” ile çetin dövüşler sonucunda da Oder Nehri kıyısına varmıştı. Berlin, bir günlük mesafedeydi. Sayıca her ne kadar üstün olsalar da, artık Ruslar kayıplarını yenileyemeyecek durumdaydı. Ön cephede savaşan askerler arasında taze kanların yanında, Stalingrad gazileri ve yıllardır dövüşen deneyimli savaşçılar da vardı. Zhukov Oder Nehri ve Almanya sınırına ulaştığında taarruza kısa bir ara verdi. Ordusu yorulmuştu ve Berlin’e yapılacak son saldırı için dinlenmeleri gerekiyordu.

Almanlar için durum artık düzenli bir savaş planı yapılmasını olanaksız kılıyordu. Savaşan birlikler karmakarışıktı. Panter, Panzer IV, StuG, Jagdpanzer ve hatta düşmandan ele geçirilen T-34 gibi çok çeşitli tanklar aynı bölüklerde bir arada dövüşüyordu. Artık askeri öğrenciler de eğitimleri tamamlanmadan cepheye gidiyordu. Askerlerin çoğu Rusların merhametine kalmaktansa savaşarak can vermeyi yeğlerdi.

Desperate Measures kitabındaki Rus listeleri ilk bakışta çok çeşitli görünmüyor. Ancak listelerin hepsinde Kızıl Ordu ve Guards seçeneklerinin yanı sıra, listeyi “Hero” seviyesine yükseltme olanağı da var. “Hero” listeleri, Alman işgalinden beri savaşan ve artık işin kurdu olmuş Sovyet birliklerini temsil ediyor. Sayıca azlar ancak diğer Sovyet listelerinde olmayan birçok avantajlı kurala sahipler.

Sovyet Listeleri

Tankovy Battalion: Ana savaş gücü T-34/76 ve T-34/85 tanklarından oluşan, geniş destek seçeneklerine sahip bir tank listesi.

Motostrelkovy Battalion: Aslen bir motorize piyade listesi ancak Sovyet doktrini gereğince bu liste mekanize sınıfında dövüşüyor. Sovyet piyadesi artık düşmandan ele geçirdikleri Panzerfaust silahlarına sahip.

Medium Self-Propelled Artillery Regiment: Vurucu güç olarak SU-85 ve SU-100’lerin kullanıldığı bir tank listesi. SU-85 ve SU-100’ler düşmanı uzaktan daha rahat vurmalarını sağlayan “Cat Killer” kuralına sahipler.

Alman Listeleri

Kitaptaki neredeyse tüm Alman listeleri “Enjoy the War” kuralına sahip. Deyiş şöyle; savaştan keyif alın, çünkü barış çok daha beter olacak. Sayısız savaş suçu işleyen Naziler gittikten sonra bile, Almanlar eski düşmanlarının onları kolay affetmeyeceğini biliyor. Savaşı kaybederlerse, müttefiklerin her şeylerini ellerinden alacaklarından eminler. Bu yüzden son adama kadar da dövüşmeye kararlılar.

Panzer Kampfgruppe: Her türden tankı aynı bölükte kullanabileceğiniz bir tank listesi. Artık elde avuçta pek bir şey kalmadığından, destek seçenekleri de kitaptaki her Alman listesi gibi kısıtlı.