Avengers: Age of Ultron – Bir Süper Kahraman Filmi Nasıl Olmalı?
Bu Kahramanlar Ne İçin Savaşıyor?
Bir süper kahraman hikayesinde (çizgi roman, çizgi film, dizi ya da film farketmez) açık ara EN NEFRET ETTİĞİM ŞEY; sorunu getirenin de çözenin de aynı kişi olmasıdır. Mesela yakın zamanda izlediğimiz Man of Steel, bunun en bariz örneğidir. Dünyanın bir sorunu falan yoktur, uzaylının biri gelir ve onu kovalayan hasımlarıyla tutuştuğu savaş yüzünden koca bir şehir yerle bir olur, onbinlerce insanın ölmesi bir yana, tüm insan ırkının kökünün kazınması tehlikesiyle yüzleşilir. Yahu tamam, Superman geldi kurtardı dünyayı da, ilk başta o olmasa General Zod ve yardakçıları zaten dünyaya uğramayacaktı bile!
Bunun kadar abartı olmaması yanında bir diğer örnek de Fantastic Four’un ilk bölümünde gerçekleşir. Depresyondaki Thing, Brooklyn köprüsünde takılırken intihar etmek isteyen bir vatandaşa müdahale edeyim derken bir kazaya sebep olur ve Fantastic Four topluca müdahale ederek sorunu çözer. Medya onları kahraman ilan eder. Oysa ilk başta Thing soruna sebep olmasa hiç kimsenin hayatı tehlikeye girmeyecektir. Peki… Belki sadece intihar eden vatandaşın. O da kendi tercihi canım!
Bunlar gibi pek çok örnek bulabilirsiniz. Hatta bulduklarınızı aşağıdaki yorumlara yazın ki, hep birlikte eğlenelim. Avengers’a dönecek olursak, burada da aynı mevzuya maruz kalıyoruz malesef. Ultron’u yaratan da filmin kahramanları, yenmek için kıçlarını yırtan da! Tamam, korkunç bir hata yaptın ve düzeltmek için uğraşıyorsun. Ama sonradan kahraman diye de gezinme bir zahmet ortalarda!
Bu konuda da öfkemi kustuktan sonra filmde en hoşuma giden şeyi de belirteyim: Bir süper kahraman filminde kahramanların ne için savaştıklarının bilincinde olmasından önemli bir şey yoktur. Mesela sen düşmanınla dövüşürken etrafta binalar yıkılıyor ve içlerinde belki binlerce insan ölüyorsa orada ciddi bir sorun var demektir. Yine Man of Steel’e yüklendiğimin farkındayım, ancak bir kahraman zarar görme pahasına dahi olsa insanları kurtarmalı! Tanrıların savaşında yerde sürünen fanileri görmezden gelmek kolay gelmiş olsa gerek. Neyse…
Diyeceğim şu ki; Avengers: Age of Ultron’da bu nokta gözden kaçmamış. Kahramanların özellikle de filmin son savaşında öncelikleri her zaman insanları kurtarmak oldu. O çapta bir savaş sonucu zaiyat mutlaka olmuştur, ancak filmde kahramanların önceliği hep normal insanların hayatta kalması oldu.
İzlenesi Bir Film mi?
Filmin süphesiz en bariz sorunu, 140 dakikalık süresine rağmen hemen hemen her şeyin yüzeysel işlenmiş olması. Gerçekten hem kendi konusunu toparlamak, hem gelecek filmlere zemin hazırlamak, hem de karakter gelişimlerini zenginleştirmek derken hepsinde yüzeysel kalmış. Anlatacak kucak dolusu konu, ama bir o kadar da az süre kalmış olmalı. Yukarıda da belirttiğim gibi: Avengers çizgi romanı aslında kahramanların orijinleri ya da karakterler derinlikleri üstüne değil, bir an önce aksiyona girmeleri için toplanmış bir ekiptir. Filmde de bundan farklı bir beklentiye girmek çok yanlış olur. Mesela son Captain America filminde hem Captain, hem de Black Widow’un karakterleri olabildiğine derinleştirilmişti. Dolayısıyla karakter detayları için tekil kahraman filmlerini beklemek daha doğru sanki.
Ama ben yine de önceki yazılarımda savunduğum şeyi tekrarlıyorum: Süper kahraman temasının 3 senede bir çekilen filmlerle değil, Game of Thrones kalitesinde çekilmiş, senede 10 bölüm de olsa çok daha detaylı dizilerle anlatılmasının daha doğru olduğunu düşünüyorum. Hem böylece oyuncuların yaşlanma sorunu da bir çözüme kavuşmuş olur.
Yazıyı şöyle bir gözden geçirince filmi aslında baya bir yerdiğimi farkettim. Ancak filmin çok büyük bir bölümünü keyfim gayet yerinde olarak izlediğimi burada belirtmek isterim. Tüm eleştirilerime rağmen filmi kesinlikle izlemeniz gerektiğini rahatlıkla söyleyebilirim. Verdiğiniz her kuruşa değecektir!
Eğer filmi izlediyseniz bol spoiler içeren, analiz, tahmin ve anekdotlar yazımı da okuyabilirsiniz:
Avengers: Age of Ultron – Analiz, Tahmin ve AnekdotlarBenzer Yazılar
