“Martha”

Şimdi eğri oturup doğru konuşalım; yıllardır şu yerlere göklere sığdırılamayan Nolan filmlerinde Batman o kadar mükemmel bir insan olarak yansıtıldı ki, insanlar onun yaptıklarını yapan birinin akli dengesinin yerinde olamayacağı gerçeğini görmezden gelmeye başladı!

Şöyle düşünelim: Muhtemelen Bruce’un ailesi öldürülmeseydi, hem olayları kılı kırk yararak ele alma eğilimi, hem de şüpheci kişiliği sebebiyle başarılı bir şirket yöneticisi olarak hayatını tamamlayacaktı. Ancak henüz çocukken yaşadığı travma sonrası stres bozukluğu, tüm hayatının akışını değiştirdi. Olaylara itinalı yaklaşımı obsesif kompülsif kişilik bozukluğuna, şüpheci kişiliğiyse paranoyaya dönüştü. Hatta bazı maceralarında yaptıklarına bakarak onu şizofren kategorisine bile sokabiliriz.

Bunlar size çok mu aşırı geldi? Biraz internette konuyu araştırırsanız, Batman’in sahip olduğu kişilik bozukluklarını listelemiş birkaç alt kültür sitesi yanında konunun uzmanları tarafından keleme alınmış şunun gibi yarı profesyonel makaleler de bulabilirsiniz. Hatta yazarlarımızdan Cihan Türe‘nin kaleme aldığı şöyle bir yazımız da mevcut:

Varmaya çalıştığım nokta şudur: Travma sonrası stres bozukluğundan muzdarip bir hasta, aylar sürebilecek psikoterapi seansları sırasında sorunlarının kaynaklarıyla temkinli atılan adımlarla yüzleştirilir ve bu olduğunda akıl almaz tepkiler verebilir. Yani, Superman o malum sahnede “Martha” ismini kullandığında Batman’in verdiği tepkiye şaşırmamak gerekir. Zira Bruce Wayne akli dengesi yerinde biri değildir ve karşısındaki sahnenin, ailesini kaybettiği olayla birçok benzerliği vardır. Hatta bence söz konusu sahnede Bruce Wayne ucuz bile atlatmıştır. Zira oturup saatlerce ağlayabilir ya da günlerce katatonik durumdan çıkamayabilirdi. Bunun yerine basitçe dize getirdiği hasmını öldürmemeyi tercih etti…

“Martha!”

Rüyadaki Kanatlı Yaratıklar da Neydi?

Bruce Wayne’in rüyasında (ya da her neydiyse artık) gördüğü Superman’in ordusuna hizmet eden kanatlı, çekirgeyi andıran yaratıkları fark etmişsinizdir. Çizgi roman takipçilerinin kolayca tanıyacağı üzere, bu yaratıklar Parademon idi. Yani Apocolips adlı bir gezegenin tiranı olan Darkseid’in askerleri. Darkseid, galaksiyi fethederek tüm özgür iradeyi yok etmek gibi orijinal(!) bir planı olan, intergalaktik bir tehdittir. Ayrıca DC evrenindeki en güçlü süper suçlulardan biridir.

Filmde Parademon’lar dışında Darkseid’in varlığına dair bir diğer kanıt da, Victor Stone, yani nam-ı diğer Cyborg’un olduğu sahne. Filmde Victor’un babası Silas Stone’un oğlunu hayata döndürmek için tuhaf bir kutucuk kullandığını görüyoruz. Eğer Cyborg’un güçlerini kazanma şekli, The New 52 serisinde olduğu gibi gerçekleşecekse (ki o kutuyu gördüğümüze göre öyle) o kutu bir “motherbox”. Yani Apokolips orijinli, kendi bilincine ve neredeyse tanrısal güçlere sahip bir süper-bilgisayar! Çizgi romanlarda “Tanrıların iPod’u” olarak anılan bu cihazların ne gibi yetenekleri mi var? İyileştirme, ışınlama enerji manipülasyonu, tehlikeyi hissetme, makineleri kontrol edebilme… Say say bitmiyor! Peki ne arıyor Dünya’da? İşte orası şimdilik meçhul. Ama hikayede bir motherbox varsa, işin içinde Apocolips, dolayısıyla da Darkseid mutlaka vardır!

Bruse’un rüyasındaki (!) parademon’lar

Bu arada eğer DC Comics’in The New 52 serileri hakkında yeterli bilginiz yoksa, yazarlarımızdan Fasih Sayın‘ın konuyla ilgili hazırladığı bir rehberimiz var:

Konuya dönecek olursak; tüm deliller açıkça gösteriyor ki, 2017’de gösterime girmesi planlanan Justice League filminde baş kötü Darkseid olacak. Yani ekibin beyaz perdede gerçekleşecek ilk bir araya gelme hikayesi, çizgi romanlarla benzer bir çizgide gerçekleşecek. Zira 2011’de The New 52 adıyla sıfırlanan Justice League #1’de olduğu gibi, ekip Darkseid’e karşı durmak için bir araya gelecek. Hatta Yapı Kredi Yayınları bu macerayı Türkçe olarak yayınlandı ve sitemizde Justice League Başlangıç – Bir DC Avengers’ı başlığıyla tanıtıldı bile. Bu hikayeden esinlenmiş, hatta birçok paralelliği bulunan Justice League: War adlı 2014 yapımı bir animasyonu da izlemenizi tavsiye etmeden geçmemem gerekir elbette.