Captain America: Civil War yaklaştığında hiç heyecanlanmadım. Yalan yok, BvS kadar hype’landı. Hatta ve hatta, Marvel ve DC arasında geçen fragman savaşında, Spidey’i fragmanda göstererek hem “Spidey olmadan Civil War mu olur ya?” diyenlerin çenesini kapatıp, hem de DC’ye indirebileceği en baba darbeyi indirerek, bu fragman savaşını kazanmış oldu Marvel. Aksini iddia eden olmasın lütfen, zira ben filme BvS’nin ardından sıfır beklenti ile gittim. Lakin söylemem gerekir ki, beklentiye girseydim tam olarak istediğimi alırdım.

Kahramangiller’de Civil War analizi, anekdotları ve bilimum incelemeler fazlasıyla yapılacağından, hatta yapılmış olduğundan diyeyim, ben daha farklı açılardan filme yaklaşacağım. Yine söylemek istediklerimi söyleyecek olsam da, olaylara daha çok rol yapma oyunu severlerin gözünden yaklaşıp, filmle alakalı alakasız alakasız sorular sorup, “Bu niye böyle değildi peki?” minvalinde soru soranlara bir takım cevaplar hazırladım. Zira, bu cevapları filmden çıkar çıkmaz, antik kuntik yorum yapan arkadaşlarıma (selam hepsine) vermeye başladığımda, bunları yazmam gerektiğini hissettim. Başlayalım…

Abi Bu D&D Değil, Süper Kahraman Filmi!

RYO sevenlerden bunu duyacağıma eminim. Fakat emin olun ki, çok farklı şeyler değiller. Zira, Mutants & Masterminds olarak, birebir süper kahraman kafası yaşamak isteyenlere yönelik bir sistem varken, kesinlikle farklı şeyler değil. Öncelikle, her ne kadar Civil War’da mevzu bahis devasa bir savaş olması, olayın gidişatı, milletin birbirini zımbalaması falan gibi şeyler söz konusu. Filme bakınca da insanlar çok çok büyük şeyler bekliyorlardı anlaşılan (GiANT-Man yetmedi mi?). Lakin, beklentiler ve yaşananlar arasında bir takım uyuşmazlıklar oldu sanırım. Fakat, söz konusu MCU olunca, artık bazı şeylerin Retcon‘landığını ve işlerin MCU üzerinden yürümesi gerektiğinin hatırlatılması gerekir tekrardan. Bunu yapacak kişi ben değilim, bununla ilgili tonla yazı var sitemizde zaten. Uzun lafın kısası, orada onlarca adam vardı, burada mahalle kavgası var tribini bir kenara bırakıp, MCU’nun ilk filminden bugüne kadar ne yaşandıysa, bunun üzerinden yürümek gerekli diye düşünüyorum. Ki, bu film de bu birikimle alabildiğine şahane bir iş çıkardı diyebilirim.

Mahalle kavgasına gelirsek… Mahalle kavgaları güzel şeylerdir arkadaşlar, burada yaşanan olay da tam anlamıyla bir mahalle kavgasıydı. Evet, ben de böyle söylüyorum fakat farklı bir şekilde. Mahalle kavgası dediğimiz olayda yer alan kahramanların tamamı “iyi” adamlardı, bu adamlar uzunca bir süre beraber çalışmış, birlikte birçok sıkıntıya göğüs germiş bireyler. Hepsinin kendince bir ideali var ve bütün bu idealler, korumaya çalıştıkları insanlık kendilerini suçlayınca birer birer yıkılıyor, bu noktada bir ayrım var ama bu ayrım kesinlikle düşmanlık değil. Bakın altını çizdim…

Bütün bu bireylerin, iyi adamlar olmaları ve bir dönemler beraber çalıştıkları adamları devlet isteğiyle durdurmaları, belki de avlamaları gerekiyor. Zaten, hali hazırda “Gerekirse Kaptan ve Bucky’i öldürün!” denildiğinde Tony Stark’ın ortaya atılıp, “72 saat, garanti!” diyerek, devletin diğer bünyelerindeki birimlerin Kaptan ve Bucky’i bir şekilde ortadan kaldıracaklarını bildiği için, olayı kendisi üstlenerek sonlandırmaya çalışıyor. Peki şimdi diyeceksiniz, “Koskoca Kaptan Amerika, nasıl olacak da ölecek!” unutmayın sevgili dostlar, ne kadar güçlü olursanız olun, süper güçleriniz ne olursa olsun, kalabalık bir grup karşısında iki kişinin şansı neredeyse sıfır. Bunu zaten filmde, Bucky, Kaptan ve Black Panther’in yakalandığı kısımda gördük.