Genel Bilgiler ve Künye

Deadpool, Marvel evreni içerisinde oldukça değişik bir yere oturan bir kahraman. Normalde hikaye ağlarını dramatik/epik çizgisinde işleyen bu yayınevinden böyle bir karakter çıkmasını ben çok beklemiyordum. Hatta kendisiyle uzuun bir süre önce tanışmamızı sağlayan Cable & Deadpool serisini de böyle bir  beklentiyle okumaya başlayıp Deadpool’un esprileri ve dördüncü duvarı yıkan tabiatıyla gayet eğlenerek  bitirdiğimi ve devamında da kendi serilerini bir solukta bitirdiğimi söylemeliyim.

Fazla söze gerek yok, Ryan Reynolds’un kendi paracıkları ile bir Deadpool filmi çektiğini öğrendiğimde zaten mutlu olmuştum; gelince de hemen gidip izledim. Çok çok da beğendiğimi söylemeliyim, internet üzerindeki yorumlara baktığımda beğenmeyen tayfanın ya Deadpool falan bilmeden standart bir Marvel kahramanı filmi addederek ya da, sözde-entelektüel bir beklentiyle, gittiği her filmden hayatın anlamının veya hayatını değiştirecek bir mesajın çıkmasını isteyerek giden bir güruh olduğunu gördüm. Ki bu film zaten bu ikisi de olmadığını baştan bağıran cinsten bir filmdi.

Neyse, burada zaten amacımız ilk filmi anlatmak değil. Bu konuda Cihan Türe arkadaşımızın yazdığı güzel bir makale mevcut. Eğer anılarınızı tazelemek istiyorsanız göz atın, ben sizi bekliyor olacağım burada.

Geldiniz mi? Harika. Şimdi bu filmin IMDB bilgilerine baktığımızda aslında ekip bağlamında çok bir şeyin değişmediğini görüyoruz:

Ryan Reynolds yine Deadpool, Firefly dizisinden bu yana insanların gönlünü çalan Morena Beccarin yine Vanessa, taksici Dopinder’ı yine Karan Soni oynuyor. Negasonic Teenage Warhead yine Brianna Hildebrand’ın elinde. Hatta görebildiğim kadarıyla bir ve ikinci film arasında ekip açısından farklar, yeni karakterlerin eklenmesi haricinde, yönetmen koltuğunu Tim Miller’ın David Leitch’e devretmesi ve senarist ekibine Ryan Reynolds’un katılması.

Filmden bir sahne… Bir James Bond mu dedi?

Hatta ilk filmi konu alan Cihan’ın yazdığı yazıya başlarken yazdığı beğeni testi bile hala geçerliliğini koruyor, ki niye korumasın?

Yazıya mini bir testle başlıyoruz :

• Marvel sinematik evrenine aşina mısınız? (Iron-Man, Captain America, Avengers, Xmen, Wolverine vs)
• Ergen işi ve bel altı esprilere güler misiniz?
• Daha önce Deadpool okudunuz ya da en azından bu filmden ne beklemeniz gerektiğini biliyor musunuz?

Bunların en azından bir tanesine evet demezseniz bu filme asla gitmemelisiniz.

Tüm bunları yazdıktan sonra gelelim ana yemeğe!

Film Hakkında

Film, yine ilk film gibi, büyük ölçüde Wade’in etrafı nasıl kesip biçtiği üzerine kurulu. Tek farkı bu filmde, doğal olarak, Wade Wilson’un orijin hikayesine girmedikleri için daha fazla Deadpool görüyoruz ve filmin akışı ileri geri sıçramıyor. Kronolojik olarak da zaten ilk filmin devamında geçiyor. Ancak senaryonun, ilk film ile kıyasla daha ağır olduğunu düşünüyorum. İzlerken birkaç yerde gözlerim doldu, ama ben Aslan Kral veya Princess Bride izlerken bile ağlayan birisiyim yani bunun bir başarı olmadığı ortada ancak son tahlilde filmin bazen bir Deadpool senaryosundan beklenmeyecek kadar ciddileştiğinin altını çizerim. Kısa ciddileşmeler bunlar ama yine de varlar.

Mekaniklere geçersek eğer diyaloglar Deadpool’a uygun bir biçimde iki satırda bir gerek Marvel evrenine, gerek DC Comics’e gerekse bizim dünyamızdaki şeylere laf atan / gönderme yapan cinste. Hatta filmin baştan aşağı gönderme olduğunu söylesem çok da abartmış olmam diye düşünüyorum. Bu göndermeler diyaloglarla sınırlı kalmayıp, sahnelerin kendileri bile bazen baştan başa gönderme haline geliyor- ancak izleyici kitlesinin ne kadarı o göndermeleri yakalayabilecek yaşta tartışılır. Mesela Temel İçgüdü çıktığında ben çocuktum, şimdiki çocuklar nasıl bilsin onu? Film zaten Logan‘a göndermeyle açılıyor ki eğer üzerinde Logan’ın son sahnesini canlandıran bir Wolverine olan bir müzik kutusu bulursam gider alırım.

Domino. Solda Deadpool 2’deki hali, sağda çizgiroman hali.

Benim yakalayabildiğim göndermeler şu şekilde:

• Batman vs. Superman
• James Bond
• Robocop
• Winter Soldier
• Punisher
• Iron man
• Thanos
• Damien (özellikle koro kısmı)
• Temel İçgüdü

Yine ilk filmde olduğu gibi cinsiyetçilik ve kadınlar hakkında vurgu yapılmış, mesela Deadpool’un “Ya neden X-Men deniyor ki?” diyerek kendisinin LinkedIn’den oluşturduğu süper kahraman ekibinin adı cinsiyet açısından nötrlük taşıması istendiğinden X-Force. Bunun haricinde bu konuda yakalayabileceğiniz bayağı bir şey var, yani LGBT konusuna girmekten çok da çekinmemişler.

Film içerisindeki aksiyon sahnelerinin ise muhteşem olduğunu düşünüyorum. Hatta posterinde endam eden Domino kızımızın ağır çekim bir sahnesi var ki, tek başına o bile yeter filmi beğenmeye – Deadpool’un o sıradaki konuşmasının da varolan aksiyon ile beraber değerlendirildiğinde oldukça ironik kaçması da koparmaya yetiyor insanı. Posterdeki karakterlerden bahsetmişken orada gördüğünüz, ve Marvel evreni ile haşır neşirseniz hemen tanıdığınız, Cable çizgi romana uygun tasvir edilmiş halde. Bu arada oynayan aktörün hem Cable’ı hem de Thanos‘u oynaması Deadpool tarafından pas geçilmeyen bir şey. Aksiyon sahnelerinin yoğunluğunu değerlendirirsem Mad Max Fury Road gibi ucuca eklenmiş ve bir nokta haricinde izleyiciyi dinlendirmeyen bir aksiyon patlamasından ziyade ara ara soluklandıran bir şekilde konumlandırılmış haldeler.

Cable yine bir yerlere ateş ediyor. Hep ateş ediyor zaten, bu ne şiddet bu ne celal!

Müzikler konusunda net bir yorumum yok, zira ne bu konuda eğitimim var ne de bu film dahilinde aklımda kalan bir kullanımı. Ama tam da bu yüzden de başarılı olduklarını düşünüyorum. Zira bildiğim kadarıyla film müziklerinin varolan görsel öğeyi tamamlaması ve bunu yaparken izleyiciyi rahatsız etmemesi istenir, ki bunu başarmışlar. Buna ek olarak düşüncem genelde dramatik bir etki vermek için kullanılan müziğin, fazla dramatik olmayan bir eserde dikkat çekmesinin pek olası olmadığı yönünde. Ancak tarz olarak hangi türlerin kullanıldığını söylersek ambiyans sesler haricinde ağırlıklı olarak rap ve dubstep eserlerine yer verilmiş olduğunu belirteyim.

Son Sözler ve Değerlendirme

Başta bu yazının Cihan’ın yazısı kadar detaylı olmamasından ötürü özür diliyorum, ancak bu benim ilk sinema yazım ve kalemim yettiğince yazmaya çalıştım.

Filmi genel olarak değerlendirirsem parasını hak ettiğini düşünüyorum. Aksiyon filmi izlemeye gidiyoruz ve elde ettiğimiz şey de ağzına kadar dolu bir aksiyon filmi. Dahası Deadpool’a özel manyaklıkları da gördüğümüzden bolca gülüyoruz. Nitekim Ryan Reynolds’un enerjisi hem karaktere, hem de filme yansımış. Bu filme gidip de “Ya aman sıkıldığım bir filmdi” diyebilecek insan sayısı azdır, senaryoyu ortalama bulabilirsiniz belki ancak film bir bütün olarak insanı kolayca yakalayabilen bir şekilde tasarlanmış. Dahası senaryonun tahmin edilen şekilde ilerlememesiyle de insanı şaşırtan bir niteliğe de sahip. Biraz detay vermek istersek başta olan bir olay yüzünden bir intikam hikayesi şeklinde süregitmesini beklerken film başka türlü akıyor – ki güzel de oluyor. Bunun üzerine de bolca silah, bolca espri, bolca aksiyon sahnesi de koyunca nasıl geçtiğini anlamadığınız iki saatlik bir seyir deneyimi elde etmiş oluyorsunuz.

İyi Seyirler!