Fantastik Canavarlar Nelerdir ve Nerede Bulunurlar? – Ansiklopediden Hallice

Ama filmin yavanlığı daha önce bahsettiğim gibi bu ögelerin kullanımından kaynaklı değil, tamamen Hollywood anlatım teknikleriyle alakalı, onu söyleyeyim. Eğer bir Potterhead’seniz ve film kültürünüz Avrupa ve Uzak Doğu sineması gibi edebi açıdan kendisini geliştirmiş sanat alanlarına dağılmadıysa bu filmden çok zevk alacaksınız bundan eminim. Fakat Hollywood kültüründen sıkılmışsanız, klasik görsel efektleri ve gözünüze gözünüze sokulan Mr. Bean minvalindeki grotesk komik karakterleri izlemekten bıkmışsanız bu film bazı yerlerinde can sıkıcı olabilir. Ayrıca kitap serilerinin filmleştirilme furyasının hemen önüne geçilmesi taraftarıyım. Hollywood’un bu saldırgan materyal arayışını da esefle kınıyorum. Tanrı dokunulmamış cevherleri “Hollywood’un Babazingaları”ndan korusun. Amen. Kaynak materyal demişken, biraz da kitap hakkındaki görülerimi sunayım o zaman:

“Fantastic Beast and Where to Find Them?” kitap olarak Harry Potter dünyasında çok da önemli bir yer teşkil etmiyordu bana kalırsa. Koskoca bir tarihin içerisinde bir ders kitabı olarak yer alan bir kurgu kitaptan bahsediyoruz. Ozan Beedle’ın Hikayeleri bile külliyat içerisinde hikaye anlatımı olarak bahsi geçen filme konu olmuş kitaptan daha çok yer kaplıyor. Böyle bir kitabın film serisine dönüşmesi fikrini ilk duyulduğunda verdiğim tepki, bunun olası olmadığı veya en azından Harry Potter tarihinde spesifik ve daha önce anlatılmamış bir çağla birleştirilerek bahsedilebilecek kurguya sahip olması gerektiği ön görüsünde bulunmuştum arkadaş çevremde. Bunun için de ya ilk büyücülerin ortaya çıkışını ya da Grindelwald’un Mürver Asa’sı gibi Ölüm Yadigarları’nın ilk sahiplerinin anlatılacağını düşünmüştüm. En kötü ihtimalle James Potter ile Lily’nin gençliklerini filan anlatırlar ya da en olmadı Harry Potter’ın geleceğinde geçen ve çocuklarının maceralarının anlatılacağı bir hikayeye bu canavarlar üzerinden anlatılabilir diye hayal etmiştim. “Cursed Child” hezimetinden sonra bir daha da ağzımı açamadım. J.K. Rowling yine yapacağını yapmış öngörülerimden en dandiğini daha da dandik bir anlatımla HP aleminde gerçekleştirilmesi en zor görsel sanat metoduyla “sahnelemişti”.  Durum böyle olunca “Fantastic Beast and Where to Find Them?” filmi beklenti açısından benim için en alt seviyelere gelmişti.

fantastic-beasts-2

Önceki yazımda duyduğum endişenin yersiz oluşu da beni sevindirdi. Çok şükür  kurulmaya çalışılan Wizarding World franchise’ını ellerine yüzlerine bulaştırmadan aktarmayı başarmışlar. Yerli yerinde kullanılan easter egg’lerle oluşturulmuş hikaye ve kurgu içerisine rastgele serpilmiş fantastik canavarlar (ki hala kullanımlarının yanlış olduğunu düşünüyorum) size bir Harry Potter filmi izlediğinizi hatırlatıyor sürekli. Franchise’a yeni eklenen MACUSA, Obscure, No-Maj gibi ögeler Harry Potter dünyasını olumlu anlamda geliştiren eklentiler olmuşlar.

Filmin geneli ve Harry Potter’daki yeri açısından çok eleştirilecek bir tarafı yok, ama yan karakterlerin seçimi ve gereksiz güldürü unsuru oldukça rahatsız etti beni. Özellikle “goofy supporting” denilen yöntemi kullanıp ana karakteri önemli göstermeye çalışmak çok başarılı işlenmediğinde filmi inanılmaz yavanlaştıran bir metod. Yerinde yapılan esprilerin birden fazla kullanılması ve Eddie Redmayne’in komik mi yoksa melankolik mi oynadığının anlaşılmaması beni rahatsız etti. Aynı zamanda hikayede bahsedilen fakat filmde açıklanmayan bir çok öge de vardı. Niffler’ların üç tane olduğu söylenip devamının gösterilmemesi de umarım gelecekteki filmlerde kullanılmak üzere saklanmıştır. Eğer öyle değilse seyirciye çok büyük ayıp edilmiş. Ayrıca Niffler’ların sürekli bir şeyler çalmasını göstermeleri de belirli bir süre sonra sıkıcı olan şeylerdendi. Ezra Miller’ın kardeşi olan sarışın kızın olayı ne onu hiç anlamadım. Credence gibi o da Obscure’muydu yoksa değil miydi? Nereye kayboldu? Merak ettim. Anlayan varsa yorumlarda yazsın lütfen.

Yorumlar