Kahraman Şehre Geri Döndü! – Streets of Fire

Bu her şeyden ziyade zamansızlık üzerine kurduğu hikayesini minimal bir kadro ve kısa bir zaman dilimine sığdırmayı başaran, birçok yapıma ilham kaynağı olmuş zamanının kült filmlerinden biri olarak gelecekte de anılmayı hak eden bir film.

Kahramangiller gururla sunar: Streets of Fire!

Zamanının bir başka kültü olan 1979 tarihli Warriors filmiyle tanınan ve gerek yazdığı, gerekse de yönetttiği The Getaway, 48 Hours, The Driver, Red Heat, Last Man Standing gibi filmlerle ya da yapımcılığını üstlendiği Alien külliyatıyla hatırlanabilecek olan yönetmen Walter Hill bu filmin de merkezine zamansızlık temasını koymuş. Film bu şekilde hem 1950’leri, hem de 1980’leri yansıtıyor.

İsmi verilmeyen bir zamanda ve şehirde, Ellen Aim (Diane Lane) The Attackers grubunun solisti olarak büyük beğeniyle takip edilen bir idoldür fakat şehrin polisinin bile yaka silktiği The Bombers çetesinin lideri Raven Shaddock’un (Willem Dafoe) Ellen’ın yer aldığı bir yardım konserini basıp kızı kaçırmasıyla işler sarpa sarmaya başlar. Ablası Reva’nın (Van Valkenburgh) çağırdığı eski asker Tom Cody (Michael Pare) yıllar sonra şehre geri döner fakat döndüğünde eski sevgilisi olan Ellen’ın kaçırıldığını öğrendiğinde o denli tepki vermez zira onunla ayrılmasından beri hala ona kırgındır. Kafa dağıtmak için gittiği barda çıkan olay çıkartan McCoy (Amy Madigan) isimli bir eski askere rastlar ve birkaç saat sonra kararını değiştiren Cody Ellen’ı kurtarmak için McCoy ile çetenin mekanını basmaya karar verir.

streetsFire3

Topu topu iki gece içinde başlayıp biten bu filmde eski ekol birçok türe paralellikler kurulmaya çalışılmış. Zira Hill’in uzun süre düzenli bir şekilde okuyamamış astımlı bir çocuk olarak teselli olarak çizgi romanlara, western filmlerine ve eski ekol kahramanlık hikayelerine yönelmesi sonucunda John Woo’da da olduğu üzere filmlerinde sıradışı kahramanlar kullanması pek de şaşırtıcı değil. Eski ekol kovalamaca sahneleri, şiddet dozunun kontrollü olarak hep belli bir otokontrol altında tutulması, kah klasik müziğe kah modern müziğe meyleden soundtrack kullanımı, onur kodunu herşeyin önünde tutan ucuz kahraman figürü ve zamanın ağırlaştığı ikonik sahneler bu filmde de varlığını gösteriyor.

Streets of Fire ismini Bruce Springsteen’in 1978’deki Darkness on the Edge of Town albümündeki aynı adlı şarkıdan alıyor. Hill bu şarkıyı filmde kullanmayı o denli istiyormuş ki Springsteen’den gerekli izinleri alabilmek için filmin çekimlerini ileri almak zorunda kalmışlar.

Yorumlar