Rogue One: Star Wars’un Kulak Memesi

Rogue One’ın doğru yaptıkları

Rogue One’ın doğru yaptığı şeyler aslında yıllardır hayranlar tarafından yapılması beklenen şeylerdi. Hikaye anlatım tarzının düz ama istenilen düzeyde olması hem hikayeye akıcılık kazandırmış hem de ana hikayedeki gerekli ama sıkıcı kareleri görmemize engel olmuş gibi gözüküyor. Düz ilerleyen bir hikayede her an aksiyon yaşarsanız ve her an yeni bir şey öğrenirseniz o filmden gerçek anlamda hiç sıkılmıyorsunuz. Filmimizin bir çok var olan Star Wars mekanına ek olarak yeni yerleşim yerleri göstermesi o hikayenin gerçekten o evrende yaşandığını bizlere hissettiriyor. 7’nci filmdeki çakma Tatooine ve çakma Cantina’yı görmektense Darth Vader’ın Mustafar’da olduğunu tahmin ettiğim Isengard-vari görüntüsüyle beni ürperten kalesini görmeyi tercih ederim. Ayrıca, daha filmin başındayken her karakterin bulundukları bambaşka gezegenleri ve gezegenimsi türlerdeki mekanlarını (Ring of Kafrene evet) görmeyi tercih ederim.

Asilerin ele alınışı ise her zamankinden biraz daha farklı ve oldukça doyurucuydu. Daha önce Rebels dizisinde gençliğini gördüğümüz Saw Gerrera’nın teröristvari bir yapılanmayla yönettiği Asi grubunun içerisindeki bir güruh aslında Asilerin içerisinde de pis işlerin yapılabildiğini bizlere gösterdi. Buna ek olarak her yapılan savaşın sonucunda alınan karar değişiklikleri, politik çekişmeler ise yapılanan Asi grubunun mentalitesinin oturduğunu görmemiz tam tadındaydı. 4’üncü filmden önce resmen bir duraklama döneminin yaşandığını ve fikir ayrılıklarının aslında ne kadar doğal yoldan Asi grubunu evrimleştirdiğini görebiliyoruz bu filmde. Planları çalan Rogue One ekibi ise bunca zamandır savunmada kalan Asilerin yükselişine zemin hazırlamış ve her şeyi göze alabilen suikastçileri, katilleri, hırsızları kullanan bir Asi İttifakının nasıl bu kadar zorlu süreçlerden geçen güçlü bir birliktelik olduğunu da görmüş olduk.

Force’un evren içerisindeki açıklaması da bir nevi yapılmış oldu. Sadece Jedi’lara ve Sith’lere yönelik olmayan bir açıklama getirmeleri hem de “canon” olan bir mecrada bunu yapmaları oldukça sevindirici. Her tarafı kaplayan bir güç olduğu fakat bunu kullanmaya gerçekten odaklanıldığında kullanılabildiğine işaret edildi. En erken Star Wars senaryolarında geçen “Guardians of the Whills”in hikayeye bu denli yedirilmesi de çok hoşuma gitti. Aynı zamanda Kyber kristallerinin de hikayede büyük önem taşıdığını ve Jeddah’ın bu konudaki yeri de aslında Star Wars’un felsefik yönünü de seyircilere göstermiş oldu.

Rogue One’ın Karakterleri

Cameo kullanımı konusunda da oldukça cüretkar bir filmden bahsediyoruz. C3PO ve R2D2 ikilisinden tutun Bail Organa’ya, Saw Gerrera’dan Ponda Baba ve Dr. Cornelius Evazan ikilisine kadar eski Star Wars mecralarında boy gösteren karakterlere değinmeleri çok hoş olmuş. En beklemediğimiz anda Captain Antilles diye seslenilmesi, daha filmin ilk saniyelerinde Beru ve Owen Lars’ın mavi sütünün Erso’lar tarafından da içildiğinin gösterilmesi o evrene ait bir olaylar bütününü izlediğinizi hissettiriyor.

Droid tasarımları ve kullanımları da dikkat çeken özelliklerinden bir tanesi. Alan Tudyk’in canlandırdığı K2-SO’nun performansı ve esprileri gayet yerindeydi. Fedakarlık, görev aşkı, özgür irade, sarkastik yorumlar hepsi tek bir varlıkta bütünleşmişti adeta. Ayrıca Krennic’in kullandığı Shadowtrooper’lar ise muazzam ötesi bir eklenti seriye. 2. filmden Ticaret Federasyonunun kontrolünde olan mekanik droidlerin İmparatorluk tarafından kullanılmaması ve modernize edilmemesi oldukça hüsran verici bir hareketti Star Wars evreni için. Burada Krennic’in bunu farkedip bunları kullanması ve İmparatorluk’ta güç kazanması çok yerinde bir hareket. Fakat hazır değinmişken Krennic’in bu durumuna bir parantez açmak istiyorum. Direktörün durumu göze alındığında onun yaptığı çalışmaların Darth Vader tarafından kullanılmaması oldukça mantıklı bir açıklama. Zaten İmparator’un yegane gözdesi olmak isteyen, güç aşığı bir Sith varken; kendi tutkuları doğrultusunda her şeyi yapabilecek ve hatta Darth Vader’a kafa tutabilecek bir karakterin yarattığı bu mekanik Trooperları ön plana atmak istememiş olabilir Vader.

Oyunculuklar’a Rogue One’ı inceleyen diğer yazarlarımız değinmişler ben çok üzerinde durmayacağım. Fakat bundan önceki filmlerinde izlemekten çok sıkıldığım bir Felicity Jones vardı ama bu filme saklamış her şeyini. Hayran kaldım. Aynı zamanda Diego Luna’ya da bayıldım. Dirty Dancing 2’deki oyunculuğuyla buradaki oyunculuğu arasında Starkiller Base kadar fark var.

Yorumlar