Filmler Birer Paralel Evren mi?

Ana akım çizgi roman evrenlerinde (Marvel ve DC), bir tane esas süreklilikte olan hikayelerin geçtiği evren, sayısız da paralel evren vardır. Örneğin ana evrende Batman ve Superman, büyük kahramanlar olarak Justice League’in başındadırlar. Paralel evrenlerin bazılarında ölmüşlerdir, bir diğerinde kötü karakterler olarak Dünya’yı yönetirler, bir başkasında farklı kişiler Batman ya da Superman olmuştur.

Bu yüzden çizgi roman, kitap ya da bilgisayar oyunu uyarlaması olsun, film ya da dizileri aynı evrende geçen hikayeler olarak kabul etmemek gerekmektedir. Aynı temayı kullanan, farklı hikayeler ve hatta farklı karakterler olarak görmek en başından izleyici için bir artı olarak dönüş sağlayabilir.

Ezcümle…

Popüler kültür tanrıları ve onların büyük mabedi olan Hollywood, geeklerin ilgi gösterdiği bilimkurgu, fantastik kurgu, çizgi roman, bilgisayar oyunları ve benzerlerini keşfettikçe daha çok sayıda uyarlama göreceğiz. Zaten çoğu şirket, 2020 yılına kadar olan film ve dizi takvimlerini açıkladılar bile. Hobbit ile Tolkien serileri bitmesine rağmen herkesin aklında Silmarillion var ve onun da ne olacağını göreceğiz.

Yine de bu uyarlamaları, buradaki kriterlere göre değerlendirirsek izleyiciler olarak daha doğru bakış açılarına sahip olabiliriz.

Nassı yaaaa?

Batman v Superman’den de Bahsetsene Reis?

Sitede birden çok Batman V Superman yazısı var. Kimi yazıda içindeki hristiyan mitlerinden bahsedilirken bir diğerinde film/çizgi roman ekseninde değerlendirilmiş, bir başkasında eleştirilere cevaplar verilmiştir.

Kahramangiller gibi geek sitelerinde, bu tür eserlere karşı aşırı uçlarda yaklaşımlar yapılması doğaldır. Şahsen ben iyi bir Batman hayranıyım. Bu yüzden içinde Batman geçen bir filme karşı pozitif yaklaşmam normal karşılanmalıdır.

Yukarıda da Nolan üçlemesinin son filminin Batman filmi olmadığı gerçeğine değinmiştim. Buna rağmen uyarlama filmlerden ne beklenmesi gerektiğini bildiğim için üzerinde durma gereği duymuyorum. Yapımcı yönetmen oyuncu vs. hepsinin gözetmesi gereken görünen ve görünmeyen çok fazla detay ve değişken mevcut.

Hele günümüzün benmerkezci, bok atmaya dayalı sosyal medya alışkanlıkları üzerine kurulu değerlendirme mecralarında filmin beğenilmemesi gayet normal. Aksi gibi, bir gün istisnasız herkesin beğeneceği bir uyarlama görürsek (özellikle de geek kültüre hitap eden oyun film çizgi roman ve kitaplardan uyarlama) o zaman Dünya’nın sonunun geldiğini düşüneceğim.

Batman V Superman Çok İyi Bir Batman Filmi

Başlangıçta Affleck’in olmayacağını düşünenlere “Oyuncuya rol verirsiniz oynar, oyuncu olmanın özü budur yakışır yakışmaz oynadıktan sonra görülür” deyip duruyordum. Ciddi anlamda önceki uyarlamanın üzerine koyarak ilerlemiş.

Arkamdasınız değil mi gençler, tek başına atlamiyim ortaya boşuna?

Batman V Superman İyi Bir Superman Filmi

Superman’in yaratıldığı döneme ait ahlaki değerler günümüzde ahmaklık ve hödüklük olarak görülüyor. Çok az kişi erdemlere sahip olmanın gücünü, Superman’in de esas gücünün en kuvvetli olmak değil, en insani süper kahraman olmak olduğunun farkında. Tabi bu farkındalık kolay yaratılmıyor, bunun için hem çok fazla kitap hem de çok fazla çizgi roman okumuş olmak gerekli. Superman’in insani yönünü sadece filmi izleyen birilerinin fark edememiş olması ve takdir edememesi anlaşılır bir durum. Fakat bu türden bilgilendirmelerin de okuyucunun ufkunu açacağını umuyorum. Superman, günümüzün ahlaki normlarına biraz daha yaklaştırılmış durumda. Bu beni üzse de kaçınılmaz bir durum, zaten filmin içinde Perry’nin “1938 yılında değiliz” demesi bu durumu net bir şekilde özetliyor. Evet Superman o güven veren gülümsemesini, kolları göğsünde kavuşturup dik duruşunu artık göstermiyor, gösteremiyor. Bu da aslından uzaklaşmış havası veriyor.

Filmin kendi gerçekliği içinde Superman, günümüzdeki popüler kültür ikonlarına olan yaklaşımın bir özeti gibi. Önce çok hızla popüler ediliyor, sonra aynı hızda terk edilip her anlamda öldürülüyor.