Çukur en fazla üç metre derinlikteydi ve duvarlarından açığa çıkan kalın ağaç kökleri, içine biri düşse bile bunlara tutunup rahatça…

Kuzenimin alaycılığına feci şekilde bozulmuştum. Ama biraz düşününce hikayemin olağanüstü bir yanı olmadığını kabul etmek zorunda kaldım. Ormanda ayağım takılmış…

Sonra birden “korkma, korkma!” sözlerini söyleyenin ben olmadığımı idrak ettim. İşte bu beni korkudan delirmenin eşiğine getirmişti! Ses çukurdan geliyorduysa…

İşte o karanlık çukuru ilk defa o zaman gördüm. Patikadan belki otuz kırk metre uzaktaydım ama aynı zamanda ormanın ortasındaydım. Ağaçlar…

Rüzgar dalların arasından eserken, hayal gücünü teşvik eden sesler çıkarıyordu. Evet öyle olmalıydı, rüzgarın sesi. Peki neden bütün kuşlar susmuş,…

Evet doğayı seviyorum ama teknolojiden uzaklaşmak da pek hoş olmuyor. İnterneti geçtim burada cep telefonu bile çekmiyor. Kuşların cıvıltıları azaldığında…

Hayatını şehirde geçiren biri için doğanın kucağına ufak kaçamaklar ne büyük nimet. Kafa şişiren gürültüden kuş seslerine, pis havadan ormanın…

Yaprakların arasından yol bulup ormanın tabanına yayılan bolca güneş ışığı, gölgelerin gücünü kolayca mağlup ediyordu. Kuş cıvıltıları vardı, ağaç gövdelerinde…

Reis ve ben hariç diğerleri dağıldılar. Mistik alandan gözünü ayırmayan Reis’in, Sarışın’ın yediği haltlar yüzünden oldukça sinirli olduğu belli oluyordu…

Gizemcilik benim alanım değil. Gözlerimle görmesem inanmazdım. Aslında hâlâ rüyada olduğumdan şüpheleniyorum. Bir insanın ölümden geri dönmesi inanılır gibi değil.…